Władysław Terlecki (pisarz)
Z Wikipedii
Władysław Lech Terlecki (ur. 18 maja 1933 w Częstochowie, zm. 3 maja 1999 w Warszawie), pisarz, scenarzysta, autor powieści i opowiadań, w tym historycznych, związanych tematycznie z powstaniem styczniowym (Spisek, Dwie głowy ptaka,Powrót z carskiego sioła, Rośnie las, Lament), słuchowisk, utworów dramatycznych i filmowych oraz scenariuszy. Absolwent II LO im. R. Traugutta w Częstochowie, przez pewien czas redaktor literacki w Polskim Radiu. W 1972 otrzymał Nagrodę im. Kościelskich. Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Wydał następujące tomy:
- Kocie łby (1956)
- Podróż na wierzchołku nocy (1958)
- Pożar (1962)
- Sezon w pełni (1966)
- Spisek (1966),
- Gwiazda Piołun (1968)
- Dwie głowy ptaka (1970)
- Pielgrzymi (1972)
- Powrót z Carskiego Sioła (1973)
- Czarny romans (1974)
- Odpocznij po biegu (1975)
- Herbatka z nieobecnym (słuchowiska radiowe, 1976)
- Rośnie las (1977)
- Wczesny powrot (1978)
- Złoty wąwóz (wybor opowiadań 1978)
- Twarze 1863 (1979)
- Zwierzęta zostały opłacone (1980)
- Trzy etiudy kryminalne (1980)
- Cień karła, cień olbrzyma (1983)
- Pismak (1984)
- Lament (1984)
- Wieniec dla sprawiedliwego (1988)
- Drabina Jakubowa (1988)
- Laur i cierń (1989)
- Maski (1989)
- Zabij cara (1992)
- Wyspa kata (1999)
[edytuj] Źródła
- Aleksandra Chomiuk: Powieść historyczna wobec zmian w historiografii. Przypadek Władysława Lecha Terleckiego, Ruch Literacki z.5, 2001, s.625-638
- Madejska Janina: Władysław Lech Terlecki. Zestawienie bibliograficzne w wyborze, Poradnik Bibliotekarza 1993 nr 4 s. 13-17
