Włodzimierz Odojewski

Z Wikipedii

Włodzimierz Odojewski (ur. 14 czerwca 1930 w Poznaniu), pisarz, od 1971 na emigracji.

Jest synem muzyka; liceum skończył w Szczecinie, studiował ekonomię i socjologię w Poznaniu (ukończył w 1953). W 1951 debiutował powieścią Wyspa ocalenia, zaprezentowaną na falach Polskiego Radia. Od 1959 w Warszawie, był m.in. kierownikiem Studia Współczesnego Teatru Polskiego Radia (od 1961). Stracił pracę w radiu po wydarzeniach marca 1968, w 1971 wyjechał na stałe z Polski.

Osiadł w Niemczech Zachodnich, gdzie został szefem działu kulturalno-literackiego Radia Wolna Europa. Otrzymał wiele wyróżnień literackich, m.in. nagrodę młodych im. Tadeusza Borowskiego (1951), Nagrodę Kościelskich (1966), nagrodę Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie i londyńskich "Wiadomości" (1973), Nagrodę Jurzykowskiego (1974), nagrodę Szwedzkiego Komitetu Katyńskiego (1976). Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Najbardziej znany utwór Odojewskiego, Zasypie wszystko, zawieje... (Paryż 1973), ukazuje losy braci przyrodnich - polskiego partyzanta i żołnierza ukraińskiego oddziału SS na tle dramatycznych wydarzeń z wojennej historii stosunków polsko-ukraińskich; w powieści tej pojawia się wątek katyński. Kresom ukraińskim Odojewski poświęcił także wcześniejsze powieści Wyspa ocalenia (Warszawa 1966) i Zmierzch świata (Warszawa 1962). W innych utworach - m.in. Miejsca nawiedzone (Łódź 1959), Kwarantanna (Warszawa 1960), Czas odwrócony (Warszawa 1965) - dominuje wątek wspomnień i przemijania.

Inne utwory Odojewskiego:

• Opowieści leskie (Warszawa 1954)
• Upadek Tobiasza (Warszawa 1955)
• Dobrej drogi, Mario! Kretowisko (Warszawa 1956)
• Spisek Czarnych Orłów (Warszawa 1957)
• Żeglarze Króla Jegomości (Warszawa 1957)
• Białe lato (Poznań 1958)
• Wyspa ocalenia (Warszawa 1966)
• Zabezpieczanie śladów (Paryż 1984)
• Zapomniane, nieuśmierzone... (Berlin 1987)
• Jedźmy, wracajmy... (Kraków 1993)
• Oksana (Warszawa 1999)
• ...i poniosły konie (Warszawa 2006)
• sztuki teatralne
• słuchowiska radiowe

Źródła:

• Jan Zieliński, Leksykon polskiej literatury emigracyjnej, Lublin 1991