Dyskusja:Wałczenie

Z Wikipedii

Wałczenie – wymowa ł jak u niezgłoskotwórczego (w zapisie fonetycznym [w], spotykana w języku polskim od XVI-XVII w. Wymowa taka pojawiła się początkowo na wsi (chłopi) i wśród warstw niewykształconych. Wynikiem tego procesu są błędy ortograficzne typu ełropa, ałto (pisanie eł, ał zamiast eu, au). Przedniojęzykowo-zębowe ł, zwane scenicznym, (w zapisie fonetycznym [ɫ]) występuje obecnie w gwarach kresowych, na scenie rzadko.

To jakiś bełkot... Zlepek różności. Wytłuszczone zdanie ma się nijak do wstępu. A <ł> w polszczyźnie ogólnej wymawia się właśnie jak [u] niezgłoskotwórcze, czyli [w]. Oprócz tego, czy autor postuluje, że <Europa> wymawia się [europa], a <auto> -- [auto]?!?

Wstępny akapit ma być zwięzłym podsumowaniem treści -- tutaj nie jest. W ogóle mam wrażenie, że jest to skądś przepisane bez zrozumienia. Bansp (dyskusja) 15:23, 28 mar 2008 (CET)

PS. Aha, reszta artykułu jest o wokalizacji -- ten termin jest o wiele częściej stosowany.