Walens
Z Wikipedii
Walens, właściwie Flavius Julius Valens (ur. 328, zm. 9 sierpnia 378) - cesarz rzymski od 364 roku. Przyrodni brat Walentyniana I, który przekazał mu rządy we wschodniej części cesarstwa. Ingerował w wewnętrzne spory Kościołów na rzecz arianizmu, którego był wyznawcą. Prowadził wojnę z Gotami (367-368), następnie (370-378) walczył z królem perskim Szapurem II, który zajął Armenię. Został zmuszony do przerwania działań wojennych w 378, gdy wśród osiedlonych w prowincjach naddunajskich Wizygotów wybuchło powstanie. Zginął w przegranej z nimi bitwie pod Adrianopolem.
Walens był żonaty z Domniką (Albia Domnica), córką Petroniusza, dowódcy jednego z legionów. Z tego małżeństwa pochodzili:
[edytuj] Bibliografia
- Krawczuk A., Poczet cesarzowych rzymskich, Warszawa 1998, s. 234-235.
Poprzednik Jowian |
Cesarz rzymski (współrządy z Walentynianem I, Gracjanem i Walentynianem II) 364 - 378 |
Następca Teodozjusz I |