Walerij Filippow

Z Wikipedii

Walerij Filippow
Państwo	ZSRR Rosja
Data i miejsce urodzenia	28 listopada 1975
Tytuł szachowy	arcymistrz (1996)
Ranking	2563 (01.04.2008)
Miejsce w kraju	60

Walerij Filippow, ros. Валерий Филиппов (ur. 28 listopada 1975 r.) – rosyjski szachista, arcymistrz od 1996 r.

Znaczące sukcesy zaczął odnosić w połowie lat 90. W 1995 r. zwyciężył w kołowym turnieju w Kemerowie, zajął również III m. (za Jurijem Szulmanem i Wiktorem Bołoganem) we Władywostoku, a w następnym roku podzielił I m. (wspólnie z Siemonem Dwojrisem) w Omsku oraz zajął III m. w Gistrup (za Jurijem Jakowiczem i Aleksiejem Aleksandrowem). W 1997 r. podzielił II m. (za Władimirem Małaniukiem, wspólnie z Andriejem Charitonowem) w finale Pucharu Rosji, a w 1998 w rozgrywkach tych zajął III m. (za Wadimem Zwiagincewem i Aleksandrem Morozewiczem). W tym samym roku wystąpił w drugiej reprezentacji Rosji na rozegranej w Eliście szachowej olimpiadzie, a w 1999 r. na pierwszej szachownicy reprezentacji kraju na drużynowych mistrzostwach Europy w Batumi^[1]. W 2000 r. zwyciężył (wspólnie z m.in. Jewgienijem Najerem i Maksimem Sorokinem) w memoriale Michaiła Czigorina w Sankt Petersburgu^[2], a w 2001 r. podzielił I m. (wspólnie z Walerijem Popowem) w kolejnym finale Pucharu Rosji, rozegranym w Kazaniu^[3]. W 2004 r. odniósł jeden z największych sukcesów w karierze, zwyciężając (wspólnie z Siergiejem Rublewskim i Rafaelem Waganianem) w otwartym turnieju Aerofłot Open w Moskwie^[4]. Wystąpił również w rozegranym w Trypolisie pucharowym turnieju o mistrzostwo świata, awansując do III rundy (w dwóch pierwszych pokonał Daniela Camporę i Loeka van Wely, a w trzeciej przegrał z Aleksandrem Griszczukiem)^[5].

Najwyższy ranking w swojej dotychczasowej karierze osiągnął 1 kwietnia 2004 rt., posiadał wówczas 2639 punktów i na światowej liście FIDE zajmował 53. miejsce^[6].