Rafael Waganian

Z Wikipedii

Rafael Waganian
Rafael Waganian, 2006
Państwo	Armenia
Data i miejsce urodzenia	15 października 1951 Erywań
Tytuł szachowy	arcymistrz (1971)
Ranking	2617 (01.01.2008)
Miejsce w kraju	5

Rafael Waganian (ur. 15 października 1951 w Erywaniu) – szachista ormiański, pretendent do tytułu mistrza świata w szachach.

Na arenie międzynarodowej pojawił się po raz pierwszy w roku 1969, zdobywając w Groningen wicemistrzostwo Europy juniorów. Rok później po raz pierwszy wystąpił w mistrzostwach Związku Radzieckiego w Rydze. Ogółem w finałach mistrzostw ZSRR wystąpił 11 razy. W roku 1971, po zwycięstwie we Vrnjačkiej Banji, otrzymał tytuł arcymistrza. W latach 1979 – 1984 zwyciężył w turniejach rozegranych w São Paulo, Las Palmas, Manili, Moskwie, Hastings, Tallinnie, Lwowie i Lembergu. W roku 1985 triumfował w turnieju międzystrefowym w Biel^[1] i awansował do turnieju pretendentów w Montpellier, który ukończył na II miejscu^[2]. Wynik ten oznaczał awans do pierwszej szóstki świata. W I rundzie meczów pretendentów spotkał się w roku 1986 w Mińsku z Andriejem Sokołowem, przegrał jednak mecz w stosunku 2 – 6 i odpadł z dalszych rozgrywek^[3]. Dwa lata później, w kolejnym cyklu spotkań pretendentów spotkał się w I rundzie z Lajosem Portischem, ale w Saint John musiał uznać jego wyższość, przegrywając 2½ – 3½^[4].

W roku 1987 zwyciężył w turniejach w Leningradzie i Marsylii. W następnym roku, po zakończeniu spotkań I rundy pretendentów w Saint John, wystąpił w mistrzostwach świata w szachach błyskawicznych, w których zdobył srebrny medal (w finale przegrał z Michaiłem Talem). W tym samym roku zajął pierwsze miejsca w turniejach w Kopenhadze oraz w Esbjergu (turniej The North Sea Cup). W roku 1989 wygrał w Odessie mistrzostwa ZSRR, zaś w następnym roku zwyciężył w turniejach w Toronto oraz Kolonii. W roku 1992 okazał się najlepszy w silnym miniturnieju w Ter Apel. Po tym turnieju rozegrał w Hadze symultanę z komputerami, gromiąc maszyny w stosunku 5½ – 0½. Zwyciężył również w rozegranym na przełomie 1992 i 1993 roku tradycyjnym turnieju w Reggio Emilia. W roku 1993 ponownie zwyciężył (wraz z Aleksandrem Chalifmanem) w Ter Apel. Kolejne sukcesy zanotował w roku 1994 wygrywając słynny turniej World Open w Filadelfii oraz pokonując w Hadze drużynę szachowych komputerów 4½ – 1½. Na początku 1995 roku ponownie zwyciężył w Reggio Emilia. W roku 1996 po raz trzeci pokonał w Hadze szachowe komputery, wygrywając w stosunku 5½ – ½ .W następnym roku awansował w Groningen do III rundy mistrzostw świata FIDE rozgrywanych systemem pucharowym, ale musiał uznać wyższość swojego rodaka Władimira Akopiana. W mistrzostwach świata wystąpił jeszcze w latach 2000 w Teheranie i 2001 w Moskwie, ale za każdym razem odpadał w II rundzie, przegrywając (odpowiednio) z Jewgienijem Bariejewem i Michaiłem Gurewiczem. W roku 2004 był jednym z trzech zwycięzców bardzo silnego turnieju Aeroflot Open w Moskwie. W roku 2005 wystąpił w Pucharze Świata w Chanty-Mansijsku, ale odpadł w I rundzie, przegrywając z Robertem Kempińskim.

Wielokrotnie reprezentował barwy ZSRR oraz Armenii w najważniejszych drużynowych turniejach szachowych:

• dziewięciokrotnie na olimpiadach szachowych (w latach 1978 – 2004), zdobywając 5 drużynowych (złote w latach 1984 i 1986, srebrny w 1978 i brązowe w latach 1992 i 2004) i 3 indywidualne (złote w latach 1984 i 2004 oraz srebrny za wynik rankingowy w roku 1984) medale,
• sześciokrotnie na drużynowych mistrzostwach świata (w latach 1985 – 2005), zdobywając 5 drużynowych (złote w latach 1985 i 1989 oraz brązowe w latach 1997, 2001 i 2005) oraz 3 indywidualne (złote w latach 1985 i 1989 oraz srebrny w roku 2001) medale,
• sześciokrotnie na drużynowych mistrzostwach Europy (w latach 1980 – 2005), zdobywając 4 drużynowe (złote w latach 1980, 1983 i 1989 oraz brązowy w roku 1997) oraz 2 indywidualne (złote w latach 1980 i 1997) medale^[5].

Najwyższy ranking w swojej karierze osiągnął 1 stycznia 2005 roku, posiadał wówczas 2670 punktów i na światowej liście FIDE zajmował 32. miejsce^[6].

[edytuj] Przypisy

1. ↑ 1985 Biel Interzonal Tournament
2. ↑ 1985 Montpellier Candidates Tournament
3. ↑ 1985-87 Candidates Matches
4. ↑ 1988-90 Candidates Matches
5. ↑ OlimpBase
6. ↑ FIDE World Top Chess Player: Vaganian, Rafael

[edytuj] Linki zewnętrzne

• (en) Rafael Waganian – wybrane partie szachowe
• (en) Rafael Waganian – karta na stronie FIDE