Walter Kriwicki
Z Wikipedii
Walter Kriwicki, prawdziwe nazwisko Samuił Ginzberg (ur. 1899, zm. 1941) - generał-major, pierwszy wysoki oficer radzieckiego wywiadu, który zbiegł na Zachód.
Kriwicki, polski Żyd, rozpoczął swoją karierę w GRU, radzieckim wywiadzie wojskowym. W 1923 roku próbował wzniecić rewolucję komunistyczną w Niemczech, potem pracował dla sztabu Armii Czerwonej i dowództwa GRU w Moskwie. W 1934 roku został przeniesiony z GRU do Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych - NKWD. Jego służba w GRU i NKWD związana była z wywiadem zagranicznym.
Był szefem rezydentury w Holandii, kontrolującej radziecki wywiad wojskowy w Europie Zachodniej, gdy we wrześniu 1937 roku otrzymał rozkaz powrotu do Moskwy. W obawie, że stanie się ofiarą czystki, jaką właśnie przeprowadzał Józef Stalin w Armii Czerwonej, GRU i NKWD oraz innych instytucjach cywilnych i wojskowych, postanowił zbiec. Pojechał do Paryża i zwrócił się do Francuskiego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych o azyl. W końcu udało mu się wraz z żoną i czteroletnim synkiem dostać do Stanów Zjednoczonych, mimo prób radzieckich agentów NKWD zgładzenia go jeszcze we Francji. Informacje Kriwickiego miały dużą wartość dla amerykańskiego, brytyjskiego i francuskiego kontrwywiadu. W 1939 roku Kriwicki pojechał do Wielkiej Brytanii. To co tam ujawnił było pierwszym dowodem penetracji brytyjskiego rządu przez radzieckich kretów i bezpośrednio doprowadziło do aresztowania Johna H. Kinga. Zwrócił także uwagę na innego radzieckiego szpiega w Wielkiej Brytanii, młodego angielskiego dziennikarza, który pisał do londyńskiej gazety korespondencje z wojny domowej w Hiszpanii. Był nim w rzeczywistości Harold (Kim) Philby, chociaż wówczas go jeszcze nie zidentyfikowano. Kriwicki ujawnił, że w Wielkiej Brytanii i we Wspólnocie Brytyjskiej pracowało 61 radzieckich agentów, chociaż nie potrafił ich wszystkich dokładnie zidentyfikować. Trzech, jak mówił, znajdowało się w Foreign Office, a trzech w służbach wywiadowczych - MI5, MI6. Pisał także artykuły (w tym jeden w 1939 roku, dla The Saturday Evening Post), demaskujące szpiegostwo i zeznawał w 1939 roku przed Komisją Izby Reprezentantów ds. Działalności Antyamerykańskiej. W tym samym roku ukazała się jego książka: In Stalin's Secret Service (wydanie brytyjskie : I Was Stalin's Agent, wyd. polskie Byłem Agentem Stalina 1964.
9 lutego 1941 roku, Kriwicki zatrzymał się w hotelu Bellevue na Wzgórzu Kapitolińskim w Waszyngtonie. Dostał pokój numer 524 i zapłacił 2,5 dolara za nocleg. Następnego dnia rano pokojówka znalazła go martwego. Kriwicki zginął od strzału pistoletu w skroń. Pokój był zamknięty i znaleziono w nim trzy notatki, mogące wskazywać na samobójstwo. Policja orzekła, iż było to samobójstwo, wiele jednak wskazuje na to, iż Walter Kriwicki padł ofiarą zemsty NKWD.
