Wasyl I Rurykowicz

Z Wikipedii

Wasyl I Dymitrowicz (ros. Василий I Дмитриевич) (ur. 1371, zm. 27 lutego 1425 w Moskwie) - wielki książę moskiewski od 1389, najstarszy syn Dymitra Dońskiego i wielkiej księżny Eudoksji, córki wielkiego księcia Niżnego Nowogrodu Dymitra Konstantynowicza.

W dzieciństwie został zakładnikiem w Złotej Ordzie. Pod koniec 1386 zbiegł z Ordy, chroniąc się najpierw na Podolu, a później u wojewody mołdawskiego Piotra I. Wreszcie trafił na Litwę na dwór Witolda. Ten ostatni zaręczył Wasyla ze swoją córką Zofią.

Wasyl I kontynuował proces unifikacji ziem ruskich. W 1392 roku przyłączył księstwa niżnonowogrodzkie i muromskie, a w latach 1379-1397 - Kaługę, Wołogdę i ziemie Komi.

Jako pierwszy uzyskał tytuł w formie dziedzictwa, niezależnie od Ordy, choć w praktyce musiał starać się o jarłyk. Uzyskał od chana zgodę na przyłączenie do Moskwy księstwa niżnonowogrodzkiego (w latach 1392-1393). Wasyl I podbił m.in. księstwo muromskie na południowy wschód od Włodzimierza nad Klaźmą, leżący na północny wschód (nad Suchoną) Wielki Ustiug. Jego panowanie przypadło na okres największej potęgi Wielkiego Księstwa Litewskiego.

To jest tylko zalążek artykułu biograficznego. Jeśli możesz, rozbuduj go.

Poprzednik Dymitr Doński

wielki książę moskiewski 1389-1425

Następca Wasyl II Ślepy