Wełnianka pochwowata
Z Wikipedii
Wełnianka pochwowata | |
Systematyka wg Reveala | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | jednoliścienne |
Rząd | ciborowce |
Rodzina | ciborowate |
Rodzaj | wełnianka |
Gatunek | Wełnianka pochwowata |
Nazwa systematyczna | |
Eriophorum vaginatum L. | |
Galeria zdjęć i grafik |
Wełnianka pochwowata (Eriophorum vaginatum L.) - gatunek rośliny z rodziny ciborowatych (Cyperaceae) (turzycowatych). Występuje w umiarkowanej strefie od niżu po piętro alpejskie w Europie, Ameryce Północnej i Azji. W Polsce występuje na niżu oraz w górach.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Bylina trwała tworząca rozległe okazałe kępy.
- Łodyga
- Prosto wzniesiona, wewnątrz pełna, o wysokości od 30 do 60 a czasami 90cm. Pęd dołem obły, w górze nieco trójkanciasty.
- Liście
- Liście odziomkowe o długich cienkich blaszkach na górnej stronie rynienkowate, na dolnej ostrogrzbieciste, szorstkie na brzegach, najwyższe liście są znacznie krótsze łodygowe, bez blaszkowe, o silnie rozdętej pochwie i jest ich niewiele, z reguły dwa.
- Kwiat
- Na szczycie łodygi, w kącie najkrótszego liścia - tzw. podsadki - stoi jeden lub kilka kłosów zawierających kilkanaście do kilkudziesięciu kwiatów. Kłosy są jajowate, o długości od 1 do 2,5 cm, zawierają kilkanaście do kilkudziesięciu kwiatów z białosrebrzystymi i wełnistymi włoskami nitkowatego okwiatu. Przysadki kwiatowe podłużnie lancetowate, zaostrzone; szare, białoszare lub srebrzyste, błoniaste, przejrzyste, jednonerwowe. Kwitnie: kwiecień – czerwiec.
- Owoce
- Niewielkie, około 1 do 2 mm długości orzeszki, z których każdy zawiera tylko jedno nasienie. Małe szczecinki, w które przekształciły się płatki kwiatów, zaczynają teraz rosnąć i wyrastają w długie na 1 do 2 cm włoski tworząc śnieżnobiały puch, aparat lotny nasion, ułatwiający rozsiewanie i roznoszenie nasion na większe odległości przez wiatr. Biały puch utrzymuje się na szczytach łodyg przez znaczną część roku.
- Część podziemna
- Kłącza.
- Biotop, wymagania
- Lokalne podtorfione bagna, bory bagienne, torfowiska wysokie, rzadziej przejściowe. Od regla dolnego po piętro alpejskie tworząc duże gęste kępy. lubi stanowiska podmokłe lekko kwaśne o dużej ilości światła, spotykana na stanowiskach o pH poniżej 5.Hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Sphagnetalia magellanici [1]
[edytuj] Zastosowanie
- Puchu z wełnianek używano dawniej w tapicerstwie do wypełniania poduszek oraz próbowano z niego wyrabiać nici.
- Dziś rośliny wykorzystywane są niekiedy na suche bukiety.
[edytuj] Ochrona
W Polsce gatunek rzadko spotykany, podlega ochronie gatunkowej.
[edytuj] Ciekawostki
- Wiele osób myli owocostan z kwiatostanem!
- Roślina sprzyja powstawaniu mchu.
- Nazwa ludowa – pujka.
- Cechą charakterystyczną są szeroko rozdęte pochwy liściowe na łodygach. Stąd pochodzi drugi człon nazwy - pochwowata.
- Wełnianka pochwowata rosnąca w kępach jest gatunkiem charakterystycznym dla boru bagiennego.
- Wełnianka pochwowata miała być polskim odpowiednikiem bawełny. Jednak ze względu na kruche i łamliwe włoski, prób zaniechano, gdyż wykonane z nich nici są bardzo nietrwałe.
Przypisy
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.