Weto prezydenckie
Z Wikipedii
Weto prezydenckie jest pojęciem, którego używa się na oznaczenie służącego prezydentowi uprawnienia do zawieszenia wejścia w życie aktu prawnego uchwalonego przez parlament.
Tradycyjnie wyróżnia się:
- weto prezydenckie mocne, którego nie da się wzruszyć i które definitywnie kończy procedurę legislacyjną;
- weto prezydenckie słabe, które może zostać odrzucone przez odpowiednią większość w parlamencie.
[edytuj] Weto prezydenckie w polskim systemie prawa
Zgodnie z art. 122 ust. 5 Konstytucji RP prezydent może przekazać do ponownego rozpatrzenia przez Sejm ustawę, która została przedstawiona mu do po podpisu. W tym celu prezydent sporządza wniosek, w którym powinien przytoczyć motywy, dla których zawetował ustawę. Jeśli po ponownym rozpatrzeniu Sejm ponownie uchwali ustawę (w tym samym lub zmienionym brzmieniu) i jeśli zostanie ona uchwalona większością 3/5 głosów i przy kworum wynoszącym połowę ustawowej liczby posłów, prezydent będzie miał obowiązek podpisać ustawę i zarządzić ogłoszenie jej w Dzienniku Ustaw.