Wiaczesław Plehwe

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

Wiaczesław Konstantynowicz von Plehwe (ros. Вячеслав Константинович фон Плеве, ur. 20 kwietnia 1846 w Mieszczowsku, zm. 28 lipca 1904 w Sankt Petersburgu) - rosyjski arystokrata pochodzenia niemieckiego, minister spraw wewnętrznych Cesarstwa Rosyjskiego i szef tajnej policji politycznej

Wychował się w Warszawie. Ukończył prawo na Uniwersytecie Moskiewskim. Po zakończeniu studiów pracował jako asystent prokuratora w 1867 i pełnił różne funkcje w ministerstwie sprawiedliwości. W 1881 r. prowadził śledztwo ws. zamachu na cara Aleksandra II. Następnie przeszedł do ministerstwa spraw wewnętrznych, gdzie objął funkcję dyrektora departamentu policji, który także nadzorował Ochranę. W 1902 został mianowany ministrem spraw wewnętrznych, po tym jak jego poprzednik, Dimitrij Sipiagin został zamordowany.

Inteligentny, skrajnie konserwatywny i antysemita, Plehwe z całą stanowczością zwalczał nie tylko wszelkich przeciwników władzy carskiej (przez co stał się tym samym oczywistym celem zamachu), ale także polityków liberalnych i dążących do reform skostniałej struktury gospodarki Rosji. Przykładem jego obsesji jest konflikt z Siergiejem Witte, jedną z najwybitniejszych postaci unowocześnienia gospodarki rosyjskiej, którego oskarżył go o udział w rzekomym spisku żydowskim (Witte pochodził ze strony ojca z luterańskiej rodziny Niemców bałtyckich, ze strony matki z rosyjskiej arystokracji), co zmusiło Wittego do ustąpienia ze stanowiska ministra finansów.

Plehwe przeżył trzy próby zamachu na swoje życie. Dopiero czwarta, dokonana 28 lipca 1904 okazała się udana.