Widłak jałowcowaty
Z Wikipedii
| Widłak jałowcowaty | |
 Po prawej stronie widłak jałowcowaty, po lewej w. goździsty |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Gromada | widłaki |
| Klasa | widłaki jednakozarodnikowe |
| Rząd | widłakowce |
| Rodzina | widłakowate |
| Rodzaj | widłak |
| Gatunek | widłak jałowcowaty |
| Nazwa systematyczna | |
| Lycopodium annotinum L. | |
 Galeria zdjęć i grafik |
|
Widłak jałowcowaty, widłak gajowy – (Lycopodium annotinum L.) - gatunek roślin wieloletnich z rodziny widłakowatych. Występuje na terenie całej Polski, jednak jest rośliną dość rzadką.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pędy
- Czołgające się z prosto wzniesionymi i widlasto rozgałęzionymi gałązkami. Osiągają długość do 1m.
- Liście
- Równowąskolancetowate, małe, całobrzegie, lub drobno piłkowane, bez włosków, spiczasto zakończone. Na dolnej stronie widoczny pojedynczy nerw. Ustawione skrętolegle na pędach, w górnej części pędu gęściej, niż w dolnej. Rzadko są przystające do pędu, przeważnie poziomo odstają od pędów.
- Kłos zarodnionośny
- Kłosy złożone z liści zarodniowych wyrastają pojedynczo na szczytach pędów, są siedzące, o długości 8-13 mm. Liście zarodniowe z błoniastymi brzegami mają szerokojajowaty kształt, są zaostrzone. Początkowo mają żółtawy, później brunatny kolor.. Zarodniki dojrzewają od lipca do września. Zawierają łatwopalne olejki eteryczne.
- Biotop, wymagania
- Cieniste lasy na niżu, w górach aż po kosówkę. Roślina cieniolubna i kwasolubna, unika podłoża wapiennego. Rośnie przede wszystkim na wilgotnych miejscach porośniętych mchami. Częściej występuje w górach i na pogórzu, niż na niżu. Czasami tworzy całe łany na obrzeżach torfowisk, zwłaszcza w sąsiedztwie bagna zwyczajnego. Gatunek charakterystyczny dla O. Vaccinio-Piceetalia, Ass. Vaccinio-uliginosi-Betuletum pubescentis i Ass. Abietetum polonicum. Jest rośliną wskaźnikową gleb o małej ilości próchnicy.
- Roślina trująca
- Cała roślina ma własności trujące. Zawiera trujące alkaloidy: annotynę, likopodynę.
[edytuj] Ochrona
Roślina objęta ochroną gatunkową. W ostatnich latach zmniejsza się liczba stanowisk, na których występuje.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina lecznicza :
- Surowiec zielarski : zarodniki
- Działanie : dawniej zarodników używano do produkcji zasypki dla niemowląt, zasypki na rany, otaczania pigułek z lekarstwem.
- Zbiór i suszenie : zbiera się dojrzałe kłosy i suszy
[edytuj] Ciekawostki
- Ponieważ zarodniki są bardzo łatwopalne, dawniej używano ich do wywoływania efektów specjalnych w teatrach, a także do czyszczenia kominów.
- W lecznictwie ludowym był wykorzystywany do zwalczani wszy i innych pasożytów.
- Zarodników używano w odlewnictwie do wysypywania form odlewniczych dzwonów.
[edytuj] Bibliografia
- Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
