Wieża matematyczna Uniwersytetu Wrocławskiego
Z Wikipedii
Wieża Matematyczna Uniwersytetu Wrocławskiego jedyna z trzech planowanych wież, która doczekała się realizacji w czasie budowy głównego gmachu uniwersytetu (1728 - 1737).
Taras na górze wieży zdobią cztery rzeźby alegoryczne przedstawienia nauk dłuta Mangoldta.
Wkrótce po otworzeniu Akademii Jezuickiej, jezuita L.A. Jugnitz otworzył na Wieży obserwatorium astronomiczne, w którym oprócz obserwacji astronomicznych prowadził także obserwacje meteorologiczne. W XIXw. badania te rozszerzono o obserwacje komet. W 1800 obserwatorium zwiedzał, a później opisał w swoich wspomnieniach, przyszły prezydent USA John Quincy Adams. Na pocztku XX w. obserwatorium zamknięto, głównie z powodu znaczego zadymienia i naświetlenia powietrza nad miastem, co utrudniało badania nocne. W czasie wojny, w 1945 latarnia wieży i dach uległy zniszczeniu. Obecnie Wieża Matematyczna wchodzi w skład muzeum uniwersyteckiego, jest też popularnym punktem turystycznym, ze względu na dobrą panoramę z tarasu.
Z pierwotnego wyposażenia astronomicznego z XVIII w. zachował się gnomon otworkowy wraz ze specjalną rynną w podłodze, z wytyczoną w niej linią południka 17st 2 min 5 sek.
[edytuj] Bibliografia:
- Sobota B. Uniwersytet Wrocławski. Wyd. Fundacji dla Uniwersytetu Wrocławskiego.
- [1] - strona Uniwersytetu Wrocławskiego poświęcona jego historii
- Informacje z wystawy historycznej na Uniwersytecie Wrocławskim 2007-2008.
