Wielka Wołoszczyzna
Z Wikipedii
Wielka Wołoszczyzna (t. Wielka Wołosza, Wołoszczyzna Tesalska, Wołosza Tesalska; gr. Μεγάλη Βλαχία - Megali Vlachia; rum. Vlahia Mare) - istniejące w średniowieczu na południowych Bałkanach państwo zamieszkiwane w dużej mierze przez wołoskich pasterzy.
Wielka Wołoszczyzna istniała w XII i w XIII wieku. Obejmowała górskie tereny Tesalii i pasmo Pindosu w Grecji oraz skrawek południowej Macedonii. Wzmianki o nim pochodzą z pism Beniamina z Tudeli. Wcześniej Anna Komnena pisała o wołoskich pasterzach w górach Tesalii.
W czasie kryzysu Cesarstwa Bizantyjskiego po czwartej krucjacie Wielka Wołoszczyzna została wchłonięta przez Despotat Epiru, ale niedługo potem odrodziła się jako niezależne księstwo.
Podczas drugiej wojny światowej na terenach dawnej Wielkiej Wołoszczyzny powstał inny arumuński organizm polityczny - Księstwo Pindosu.
