Wielki Syberyjski Lodowy Marsz
Z Wikipedii
Wielki syberyjski lodowy marsz (ros. Великий Сибирский Ледяной поход), był marszem wycofującej się Białej Armii dowodzonej przez Władimira Kappela w czasie wojny domowej w Rosji w okresie stycznia i lutego 1920 roku. Po tym kiedy Biała Armia admirała Aleksandra Kołczaka opuściła Tomsk i Omsk i rozpoczęła ucieczkę w kierunku wschodnim wzdłuż kolei transsyberyjskiej dochodząc do brzegów jeziora Bajkał w pobliżu Irkucka. Czerwona Armia ścigając Białą Armię zmusiła ją do ucieczki na południe do Chin, co wymagało przejścia przez zamarznięte jezioro Bajkał w niesprzyjających warunkach silnego mrozu i wiatru. Około 30 tys. żołnierzy i ich rodzin z dobytkiem, jak również z carskim złotem, podjęło próbę przedostania się na drugi brzeg. Arktyczny wiatr spowodował że wielu żołnierzy i ich rodziny zamarzły na tafli jeziora. Ciała zamarzniętych pozostały na tafli przez resztę zimy 1919-20 roku. Na wiosnę trupy żołnierzy i ich dobytek zniknęły w odmętach najgłębszego jeziora na świecie.