Wielkie Jezioro Gorzkie

Z Wikipedii

Wielkie Jezioro Gorzkie (arab. البحيرة المرة الكبرى; translit. al-Buhayrah al-Murra al-Kubra) - słonowodne jezioro położone pomiędzy północną i południową częścią Kanału Sueskiego, oddzielone przewężeniem od Małego Jeziora Gorzkiego. Zbiorniki te mają łączną powierzchnię ponad 250 km².

Kanał nie posiada śluz, słona woda wpływa swobodnie z Morza Śródziemnego i Czerwonego, wymieniając wodę utraconą poprzez parowanie. Jezioro działa jako bufor kanału, redukując niebezpieczeństwo ze strony prądów pływowych.

Wskutek wybuchu wojny sześciodniowej w 1967 r. kanał zamknięto, unieruchamiając aż do 1975 r. 14 stojących na jeziorze okrętów (w tym 2 polskie jednostki: MS Bolesław Bierut i MS Djakarta). Okręty te nazwano Żółtą Flotą (ang. Yellow Fleet) od pustynnego piasku nieustannie pokrywającego ich pokłady. Załogi unieruchomionych jednostek zaczęły wydawać okolicznościowe, własnoręcznie wykonane znaczki pocztowe, obecnie poszukiwane przez kolekcjonerów.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• (en) Melampus in Suez - opowieść marynarzy z okrętu MS Melampus unieruchomionego w 1967 r. na Wielkim Jeziorze Gorzkim
• (en) Opis kryzysu z 1967 r.