Wiktor Kulikow

Z Wikipedii

Wiktor Gieorgiewicz Kulikow (ros. Виктор Георгиевич Куликов (ur. 5 lipca, 1921 w m. Wierchniaja Liubowsza w obwodzie orłowskim) – marszałek ZSRR od 14 stycznia 1977.

Urodził sie w rodzinie biednego chłopa. W wojsku od 1939. Ukończył w 1941 Oficerską Szkołę Piechoty, Wyższą Oficerską Szkołę Broni Pancernej w 1947, Wojskową Akademię im. Frunzego w 1953 i Akademię Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR w 1959.

Wziął udział w II wojnie światowej w walkach na Południowo Zachodnim, Kalininskim, 1 Nadbałtyckim i 2. Froncie Białoruskim na różnych stanowiskach dowódczych w jednostkach pancernych. Od lutego 1943 do maja 1945 szef sztabu i dowódca Brygady Pancernej. Po wojnie na stanowiskach dowódczych w wojskach. Od maja 1967 - 1969 był dowódcą Kijowskiego Okręgu Wojskowego, od października 1969 - 1971 głównodowodzący Zachodnią Grupy Wojsk Armii Radzieckiej, stacjonującą na terytorium NRD. W latach 1971-1977 szef Sztabu Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR - I zastępca ministra Obrony. W latach 1977 - 1989 głównodowodzący Wojskami Państw Stron Układu Warszawskiego. Deputowany Rady Najwyższej 7 i 8 kadencji. Od 2005 jest deputowanym do dumy Federacji Rosyjskiej.

Odznaczony Orderem Lenina, 3 orderami Czerwonego Sztandaru, 2 orderami Wojny Ojczyźnianej I stopnia, OrderemCzerwonej Gwiazdy i medalami sowieckimi oraz zagranicznymi orderami i medalami.

[edytuj] Źródła

• Bolszaja Sowietskaja Encykłopedija t. 13, str. 586, wyd. 1973