Wiktor Woroszylski
Z Wikipedii
Wiktor Woroszylski (ur. 8 czerwca 1927 w Grodnie, zm. 13 września 1996 w Warszawie) – polski poeta, prozaik i tłumacz.
Zaczynał jako autor poezji publicystyczno-agitacyjnej, ale po 1955 przeszedł do liryki refleksyjnej, opowiadań, szkiców, utworów dla dzieci i młodzieży, przekładów i biografii pisarzy rosyjskich. Redaktor m.in. czasopism "Głos Ludu", "Po prostu", "Nowa Kultura" (od 1956 naczelny) i "Zapis". Tłumacz utworów i listów Zoszczenki, Majakowskiego, Sołżenicyna, Brodskiego.
Zerwał z komunizmem po stłumieniu rewolucji węgierskiej 1956 roku, którą obserwował na własne oczy, przebywając wówczas w Budapeszcie. W latach 70. XX wieku związany z opozycją demokratyczną, objęty zakazem druku przez komunistyczną cenzurę, internowany po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 r.
Spis treści |
[edytuj] Twórczość
[edytuj] Proza
- Cyryl, gdzie jesteś? (1962)
- Don Kichot (1983)
- I ty zostaniesz Indianinem (1960; na jej podstawie nakręcono film fabularny)
- Kto zabił Puszkina?
- Mniejszy szuka dużego (1973)
- Podmuch malowanego wiatru
- Okrutna gwiazda
[edytuj] Poezja
- Niezgoda na ukłon
- Zagłada gatunków
- Lustro
- Dziennik internowania
- Ci, co zginęli
[edytuj] Inne
- Moi Moskale (wybór wierszy poetów rosyjskich w przekładzie własnym Woroszylskiego)
- Sny pod śniegiem. Opowieść o życiu Sałtykowa-Szczedrina (opowieść biograficzna)
- Życie Majakowskiego (biografia)
- Marsz Sportowy - przekład polski pieśni Izaaka Dunajewskiego
