Wilhelm Stekel

Z Wikipedii

Wilhelm Stekel ( ur. 18 marca 1868 r. w Bojan, Bukowina – zm. 5 czerwca 1940 r. w Londynie) – austriacki lekarz i psychoanalityk.

Stekel studiował na Uniwersytecie Wiedeńskim – studia ukończył 10 czerwca 1893 roku. W roku 1902 poznał Sigmunda Freuda, który poprowadził jego analizę. To właśnie on zachęcił Freuda do organizowania tzw. „zebrań środowych” – na jednym z nich Stekel poznał Alfreda Adlera, z którym w 1911 roku powołał do życia Zentralblatt der Psychoanalyse.

Stekel prowadził w Wiedniu własną praktykę analityczną – jednym z jego pacjentów (w 1914 roku) był Otto Gross. W ruchu psychoanalitycznym znany był przede wszystkim za sprawą swych badań nad interpretacją marzeń sennych i symboli. Fakt, że postępował intuicyjnie, doprowadził do poważnych różnic poglądów w łonie ruchu. W końcu Freud zdystansował sie od niego i Adlera. W ten sposób Stekel i Adler razem z Hannsem Sachsem i Otto Rankiem powołali do życia czasopismo „Imago“.

Choć Stekel wystąpił z Wiedeńskiego Stowarzyszenia Psychoanalitycznego, nie przestał być wydawcą „Zentralblatt“ – prowadził czasopismo aż do wybuchu I wojny światowej. Mimo że próbował pojednać się z Freudem, próby te pozostały bezowocne.

W 1931 roku założył kwartalnik Psychoanalytische Praxis – miał on być czymś w rodzaju uzupełnienia Zentralblatt für Psychotherapie wydawanego w Niemczech przez Allgemeine Ärztliche Gesellschaft für Psychotherapie, któremu w owym czasie przewodniczył Ernst Kretschmer. Po dojściu do władzy nazistów Stekel przekształcił swe czasopismo i wydawał je pt. Psychotherapeutische Praxis – Vierteljahresschrift für praktische ärztliche Psychotherapie" w latach 1934 -1937 w Wiedniu.

[edytuj] Dzieła

• Aktive Psychoanalyse
• Wege zum Ich : psychologische Orientierungshilfen im Alltag