William Evans

Z Wikipedii

William Davies Evans (ur. 27 stycznia 1790 w Pembroke, zm. 3 sierpnia 1872 w Ostendzie) – walijski szachista.

Evans był marynarzem, w wieku czternastu lat zaciągnął się na swój pierwszy statek. Po kilkunastu latach służby, w 1819 roku, został kapitanem statku pocztowego. Szachy poznał dopiero w wieku 28 lat. Wolne chwile podczas regularnych rejsów pomiędzy walijskim a irlandzkim wybrzeżem poświęcał na analizy szachowe. Owocem tych analiz był, między innymi, wariant partii włoskiej, znany dzisiaj jako gambit Evansa. W 1826 roku kapitan Evans zastosował swoje otwarcie w wygranej partii przeciwko Alexandrowi McDonnellowi, uważanemu wówczas za najsilniejszego brytyjskiego szachistę. Gambit okazał się na tyle skuteczny i odkrywczy, że McDonnell sam zaczął go chętnie używać, a po nim inni wybitni mistrzowie XIX wieku.

Evans podał również analizę gry końcowej, w której obie strony mają po królu i trzy piony na pozycjach wyjściowych. Wykazał, że ta pozycja nie jest remisowa, jak sądzono dotychczas, lecz wygrana przez stronę, która wykona pierwszy ruch.

W styczniu 1840 roku pogarszający się stan zdrowia zmusił Evansa do przejścia na emeryturę, jednak jeszcze przez dwa lata służył na Morzu Śródziemnym. Był wynalazcą trójkolorowych świateł sygnalizacyjnych, które zapobiegały kolizjom statków podczas nocnych rejsów. Za swój wynalazek został wynagrodzony pokaźną kwotą przez rząd brytyjski, a także złotym zegarkiem i premią pieniężną od cara Rosji. Mimo to schyłek życia spędził w chorobie i ubóstwie. Zmarł w Belgii, nie mając środków na powrót do Walii.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• (en) William Evans – wybrane partie szachowe
• (en) Captain William Evans – Inventor of the Evans Gambit
• (es) Gambito Evans