Wincenty Dunikowski-Duniko
Z Wikipedii
Wincenty Dunikowski-Duniko ( ur. w 1947 r. w Piekarach Śląskich) - polski artysta,rzeźbiarz i malarz.
[edytuj] Biografia
W 1974 ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie. Mieszka i pracuje w Bonn, Kolonii i w Krakowie. Zajmuje się działalnością interdyscyplinarną, którą można najogólniej podzielić na dwa obszary - ten koncentrujący się na problemie rozwoju formy i ten związany z poszerzeniem pojęcia sztuki. Jego cykle prac zazębiają się w czasie i w metodach realizacji, nigdy nie są w pełni zamknięte. Brał udział w około 140 wystawach,zdobył wiele nagród krajowych i międzynarodowych.[potrzebne źródło]. Jego prace znajdują się w licznych muzeach i kolekcjach prywatnych.
Wincenty Dunikowski-Duniko jest twórcą sztuki i terminu Moment Art. Jego wszechstronna twórczość, obejmująca instalacje, fotografie, video, malarstwo i rzeźbę uchodzi za jedno z ciekawszych zjawisk w sztuce. Międzynarodowe uznanie zdobył już w połowie lat siedemdziesiątych za cykl prac Klasery i Moment Art wystawianych na wielu prestiżowych wystawach w kraju i zagranicą m.in. w Museum of Modern Art, San Francisco 77, Metody, Postawy, Tendencje, Pałac Sztuki, Kraków 78, Museum of Modern Art, Kamakura 80.
W latach 80. wystawiał przede wszystkim w Niemczech m.in. w Kasseler Kunstverein, Kassel, 82, Stoffwechsel-K18, wystawa towarzysząca Documenta 7 w Kassel, 82, Kunstlandschaft Bundesrepublik, 85, Der Baum, 85, Recontres/Museum Mulhouse, 85, jego prace prezentowane były w na wielu wystawach w muzeach m.in. Muzeum Bochum, Schloß Charlottenburg Berlin, Wilhelm- Hack-Museum Ludwigshafen 86/87.
W latach 90. prezentował swoje prace m.in. na wystawach: W. Dunikowski-Duniko w Galerii Północnej Zamku Książąt Pomorskich, Szczecin, 93, Retrospektywa Wincenty Dunikowski-Duniko - Moją najlepsza / My best..., w Bunkrze Sztuki w Krakowie 95, w wyst. Rzeźba lat 70.-80. XX wieku, CRP Orońsko 95, Pięć wieków grafiki Polskiej Muzeum Narodowe Warszawa 97. W 2001 odbyła się Retrospektywa W. Dunikowski-Duniko w Heidelberger Kunstverein w Heidelbergu.
Prace artysty znajdują się w licznych kolekcjach prywatnych i muzeach, m.in. w Zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Moderna Galerija w Lubljanie, Bank of America w San Francisco, Nationalgalerie w Berlinie.
[edytuj] Ważniejsze cykle
- od 1971
Paper Art: w tym cykl "Klasery"
- od 1972
Centrum Programowania artystycznego Duniko .Przyjął wówczas pseudonim Duniko; Ugruntował fikcyjne Centrum Programowania Sztuki DUNIKO . Stworzył liczne teksty, partytury akcji, projekty aranżacji przestrzennych prezentowane na komputerze "papierze firmowym" Center of Art Programming DUNIKO - w tym m.in. akcje: Rysowanie, pisanie, drukowanie na powierzchni wody nasyconej trocinami - 1972 r., akcja "Scrapping screens" - Drapane ekrany.
- od 1973
seria na taśmach komputerowych
- od 1974
cykl "Projekcje" - seria poliptyków realizowanych w akwaforcie unaoczniających w grafice scenariusze akcji-projekcji. Projekty tych realizacji prezentowane były najczęściej na "papierze firmowym" Center of Art Programming DUNIKO lub po prostu jako ręcznie pisane teksty z rysunkiem jak np. Polska Awangarda w Zagrzebiu 75. Wystawiane m.in. - Intern. Grafik Biennale Ljubljana 75,, XI Bienn. Int. d`Art Menton 76, Francja, "Dokumenty realności" Museum Narodowe, Warszawa 80, Kunstverein Kassel 82 (wystawa indywidualna). Prace z tej serii otrzymały nagrody: I nagroda na "Konfrontacjach 75" w Krakowie, Nagroda XI Międzynarodowego Biennale Grafiki w Ljubljanie 75, III Nagroda na Ogólnopolskiej Wystawie Grafiki w Warszawie 78. W zbiorach m.in. Muzeum Narodowego w Warszawie, Moderna Galerija w Lublanie.
"Notacje" , Wystawiane m.in: Xylon 7: Fribourg 75, Berlin, Museu de Arte Sao Paulo 77, Premia Biello 76, Włochy; World Print Competition, Museum of Modern Art, San Francisco 76/77; Polska Grafika Współczesna, Museum of Modern Art, Kamakura 80, Japonia. Prace z tej serii zostały nagrodzone Medalem Międzynarodowego Biennale we Frechen (RFN), 1976, znajdują się w Zbiorach Ministerstwa Kultury Hesji.
- od 1976
"Moment Art" - którego wiodącą ideą jest wyselekcjonowanie tych fenomenów, które przez swoją błahość i powszedniość opierały się dotąd sztuce. "Dramaturgia" przebiegu najzwyklejszych wydarzeń jak np.: zamglenie szyby oddechem ("Oddech Duniko" 1976 - Transparentfoto) lub dzielenie kropli wody palcem ("Splitting up" 1976 - Transparentfoto) - jest próbą innego, głębszego unaocznienia przyswajalności przebiegu czasu. Seria tych prac została zrealizowana na przezroczystych kliszach (Transparentfoto - Positiv fillm) i oglądana jest z obu stron. Prace tej serii otrzymały 2. Nagrodę i Złoty Medal 9. Złotego Grona, Zielona Góra 1979. Praca "Oddech Duniko" (1976) została zreprodukowana w książce "Art in the Seventies" (Sztuka lat 70.) wyd. Oxford 80, Edwarda Lucie Smitha. Prace z tego cyku znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie.
- od 1978
"Transparent monochroms" (Przezroczyste monochromy) i "Crumpled screens" (Mięte ekrany) - w pracach z tej serii obok druku zastosowany jest jako równoprawny środek wyrazu papier, ze swoimi charakterystycznymi właściwościami takimi jak: przezroczystość, łatwopalność, podatność na drapanie, mięcie, targanie i zatłuszczanie. "Klasery" zostały pokazane po raz pierwszy międzynarodowo na wystawie w Helsinkach w 1973 r. Wystawiane na wielu międzynarodowych wystawach m.in.: Internationale Grafik Biennale: Vienna 75; Ljubjana 77; Kraków 78; Heidelberg 79; World Print Competition, Museum of Modern Art, San Francisco 77; Nagroda: Award of Merit - jedna z 5 głównych nagród za nowe poszukiwania w dziedzinie grafiki artystycznej, WPC Museum of Modern Art, San Francisco 1977 (za prace Album III, 1975). Prace z tej serii znajdują się m.in. w kolekcji Kupferstichkabinett des Staatlichen Museums Preußischen Kuturbesitzes, Nationalgalerie, Berlin.
- od 1980
"Ready for use" - projekt będący zarówno odpowiedzią na "Ready Made" jak i tendencją, aby różne obszary i metajęzyki jak polityka, uczucia, gospodarka, sfera prywatna, zawrzeć w utworze plastycznym.
New New Revolution jest poszerzeniem, kontynuacją "Ready for use" realizowanym w wielu technikach: druk szablonem, rysunek, obiekty Prace z cykli "Ready for use" i "New New Revolution" były prezentowane na wielu wystawach m.in. na "Stoffwchsel" Kassel 82, Galerie Marina Dinkler, Berllin 82 i 86 (wystawy indywidualne); "Kunstllandschaft BRD" 84, "Der Baum", Kunstverein Heidelberg 85; "Rencontres" Musee des Beaux Arts Mulhouse 85, Francja; "Das andere Land", Schloß Chaarottenburg Berlin, Museum Bochum, Stadtgalerie Saarbrückeen, Wilhelm-Hack-Museum Ludwigshafen 86/87; Międzynarodowe Triennale Rysunku, Wrocław 92.
- od 1987
"Obiekty foliowe i gąbkowe." Charakterystyczna dla tej serii prac jest przestrzenność wnikająca do wnętrza obiektu. Z jednej strony przezroczyste, częściowo pomalowane lub podkreślone tłustą pastelą warstwy folii odległe od siebie około 10-30 cm nadają niekończącej się głębi - z drugiej strony obiekty gąbkowe, których wycięte fragmenty nadają im efekt ażurowy, uświadamiają w pełni ich własny wolumen. Ta seria prac była prezentowana m.in. na wystawie indywidualnej w Galerii Północnej BWA, Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie, 1993.
- od 1990
Projekty video-instalacji Bazujące na tekstach z 1974 r. "Moim najlepszym video jest program bieżący" i "Czarny kwadrat na tle bieżącego programu". Cykl projektów i instalacji "Program bieżący - prawda czy kłamstwo". Wystawiane podczas retrospektywy w Galerii Sztuki Współczesnej BWA w Krakowie, 1995. Obecnie w dalszym ciągu pracuje nad cyklami "Program bieżący" oraz "Points of no return".
