Wincenty Różański
Z Wikipedii
Wincenty Bolesław Różański, pseudonim artystyczny Witek (ur. 12 lipca 1938 w Mosinie) - polski poeta, outsider). Żyje tylko i wyłącznie z pisania wierszy. Był przyjacielem Edwarda Stachury, który uczynił go również jednym z bohaterów powieści "Cała Jaskrawość".
[edytuj] Dzieła chronologicznie
- Wiersze o nauce nawigacji między kamieniami (1968; arkusz)
- Dziecko idące jak włócznia śpiewało (1970)
- A brzoza kwitnie (1973; arkusz)
- Przed czerwonymi słońca drzwiami (1976)
- Mieszkam w pogodzie (1979)
- Zakole (1981)
- Frente A La Puerta Roja Del Sol (1983; meksykański wybór wierszy w przekładzie na hiszpański, tłum. Barbara Stawiczak - Minoz)
- Światłolubne (1984)
- Wiersze - dzieci (1985)
- Nam ciszy nam wiatru potrzeba (1986)
- Bądź pozdrowiona chwilo... (1989; wybór wierszy)
- Będziemy piękniejsi (1990)
- Oddech i gest (1990)
- Córeczka poezja (1993)
- Wszystko nie to (1998)
- Została pusta karta dań tego świata (1998)
- Chciałem zmienić świat (1999)
- Ręce Marii Magdaleny (2000)
- Wędrujemy do Szeol (2001; wybór wierszy)
- Posrebrzane pola słów (2001; wydanie limitowane wydane razem z wierszami Krzysztofa Wiśniewskiego).
[edytuj] Nagrody i wyróżnienia
- Medal Młodej Sztuki
- Nagrody Literackiej im. Jana Kasprowicza
- XII Międzynarodowego Listopada Poetyckiego
- Odznaka Honorowa m. Poznania
- Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego
- Zasłużony Działacz Kultury
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Artystyczną Rady miasta Poznania
- Marszałka Województwa Wielkopolskiego
- Pierścień Mędrców Betlejemskich
