Wincenty Wodzinowski
Z Wikipedii
Wincenty Wodzinowski (ur. 1866 w Igołomii, zm. 1940 w Krakowie) – polski malarz.
W latach 1880-1881 studiował w Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona w Warszawie, w latach 1881-1889 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Jana Matejki. W latach 1890-1892 uzupełniał wiedzę w akademii sztuk pięknych w Monachium.
W 1892 powrócił do Krakowa, przez 20 lat od 1896 wykładał na Wyższych Kursach dla Kobiet im. Adriana Baranieckiego. Malował pejzaże, portrety, kompozycje realistyczne i symboliczne, wiejskie sceny rodzajowe. W późniejszych latach seryjnie powtarzał te same motywy.
W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. Na krakowskich Azorach (Prądnik Biały) jest ulica jego imienia.
[edytuj] Wybrane dzieła:
- Chłop bronowicki
- Dziewczyna wiejska z kogutem
- Na swojską nutę
- Portret krakowiaka
- Dziewczyna przy oknie 1903
- Portret ojca 1890
- Sekrety 1910
