Wniebowstąpienie (film 1976)
Z Wikipedii
Wniebowstąpienie | |
Oryginalny tytuł | Восхождение |
Gatunek | dramat wojenny |
Kraj produkcji | ZSRR |
Język | rosyjski |
Główne role | Borys Płotnikow (Sotnikow), Władimir Gostiuchin (Rybak) |
Data premiery | 1976 |
Czas trwania | 105 minut |
Produkcja | |
Reżyseria | Larisa Szepitko |
Scenariusz | Larisa Szepitko, Wasil Bykow, Jurij Klepikow |
Muzyka | Alfred Sznitke |
Zdjęcia | Władimir Czuchnow |
Nagrody | |
Złoty Niedźwiedź (1977), FIPRESCI (1977) |
Wniebowstąpienie, ros. Восхождение, ang. The Ascent – czarno-biały film radziecki z 1976 roku, wyreżyserowany przez Larisę Szepitko – jej ostatnie ukończone dzieło przed tragiczną śmiercią w wypadku samochodowym w 1979 roku.
Akcja filmu toczy się podczas II wojny światowej zimą 1942 roku i opisuje wędrówkę dwóch radzieckich partyzantów, wysłanych przez dowódcę w poszukiwaniu prowiantu. Głodni i niemogący zdobyć pożywienia wkraczają na terytoria okupowane przez Niemców. Podczas wymiany strzałów z wrogiem Sotnikow zostaje ranny. Próbuje popełnić samobójstwo, ale Rybak wydobywa go z zasadzki. Docierają do chaty na uboczu, a jej właścicielka, widząc nadciągającą obławę, ukrywa partyzantów. Zdradza ich atak kaszlu Sotnikowa. Zostają ujęci i nim dojdzie do publicznej egzekucji Sotnikowa i samobójstwa Rybaka są przesłuchiwani przez śledczego Portnowa – przed wojną partyjnego aktywisty i agitatora, a teraz kolaboranta. Stawiający opór Sotnikow jest poddawany torturom, a Rybak godzi się na współpracę. Cierpienie żołnierza-partyzanta jest porównane do ukrzyżowania Chrystusa – w warstwie wizualnej filmu Szepitko nawiązuje do ikonografii chrześcijańskiej.
Literacką podstawą tego obrazu było opowiadanie Sotnikow (1970) białoruskiego pisarza Wasila Bykaua. W 1977 roku na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie Wniebowstąpienie zostało nagrodzone Złotym Niedźwiedziem oraz nagrodami FIPRESCI i OCIC. Ponadto zdobyło nagrodę główną na WFF w Rydze w 1977 roku.