Wołodar Rościsławicz

Z Wikipedii

Wołodar Rościsławicz (zm. 1124) - książę ruski z dynastii Rurykowiczów, książę zwenigrodzki w latach 1085-1092, książę przemyski od 1092 lub 1097 roku.

Prawnuk Jarosława Mądrego, drugi syn Rościsława Wołodymyrowicza i księżniczki węgierskiej, młodszy brat Ruryka i starszy brat Wasylka.

Wspólnie z braćmi wygnał Jaropełka z tronu i współrządził Wołyniem. W 1085 roku, z woli Wsiewołoda Jarosławicza kijowskiego został pierwszym księciem zwenigrodzkim. Udzielnym księciem przemyskim został albo po śmierci starszego brata Ruryka w 1092 (bardziej prawdopodobne jest jednak, że Ruryk utracił księstwo i brat nie mógł po nim dziedziczyć), albo dopiero w 1097 roku, kiedy jego prawa potwierdził z pewnością zjazd lubecki. Tytuł ten dzierżył do śmierci. Wołodar musiał stoczyć dwie wojny w obronie niezależności - ze Światopełkiem kijowskim i węgierskim Kolomanem, obie zwycięskie. Umocniwszy panowanie, Wołodar staczał wojny z Polską.

W 1119 roku wzniósł w Przemyślu bogatą wedle ówczesnych opisów cerkiew. w 1121 roku został wzięty do niewoli przez Polaków. Za znaczącą sumę wykupił go brat Wasylko.

Miał dwie córki i dwóch synów: Wołodymyrkę i Rościsława. Starszy Wołodymyrko wziął Księstwo Zwenigrodzkie, a Rościsławowi dostała się dzielnica przemyska.

[edytuj] Bibliografia

• Константин Рыжов, Все монархи мира. Россия. 600 кратких жизнеописаний, Москва, 1999.