Wojska radiotechniczne

Z Wikipedii

Wojska radiotechniczne - rodzaj wojsk przeznaczony do prowadzenia rozpoznania radiolokacyjnego i powiadamiania o środkach napadu powietrznego nieprzyjaciela oraz zabezpieczania działań bojowych wojsk rakietowych, artylerii przeciwlotniczej, lotnictwa myśliwskiego, oddziałów przeciwdziałania radioelektronicznego.

Rozwój tego rodzaju wojsk nastąpił w czasie II wojny światowej i w latach powojennych. Współczesne wojska radiotechniczne wykrywają oraz śledzą pilotowane i bezpilotowe środki napadu powietrznego, których powierzchnia skutecznego odbijania fał elektromagnetycznych jest bardzo małe, zdolne są do obserwowania dużej liczby działających jednocześnie obiektów powietrznych, wykonujących lot od wysokości bardzo małych do stratosferycznych.

Wyposażone są w nowoczesny sprzęt radiolokacyjny oraz sprzężone z nim urządzenia zabezpieczające zautomatyzowany proces dowodzenia. Zorganizowany system wykrywania, rozpoznania i przetwarzania informacji pozwała zobrazować sytuację powietrzna w danym rejonie oraz na dalekich podejściach. Umożliwia automatyczne naprowadzanie samolotów myśliwskich i rakiet przeciwlotniczych na obiekty powietrzne.

W Wojsku Polskim wojska radiotechniczne jako rodzaj wojsk w wojskach obrony powietrznej kraju ukształtowały się w latach pięćdziesiątych. Podlegają ciągłemu procesowi modernizacji i doskonalenia organizacyjnego.

[edytuj] Współczesne jednostki wojsk radiotechnicznych

• 2 Brygada Radiotechniczna w Bydgoszczy
• 3 Brygada Radiotechniczna we Wrocławiu
• 3 Batalion Radioelektroniczny w Sandomierzu
• 31 Batalion Radiotechniczny we Wrocławiu