WPA (informatyka)
Z Wikipedii
WPA (ang. WiFi Protected Access) to standard szyfrowania stosowany w sieciach bezprzewodowych standardu IEEE 802.11.
WPA jest następcą mniej bezpiecznego standardu WEP. Standard WPA został wprowadzony przez organizację WiFi. Pierwsza wersja profilu WPA została wprowadzona w kwietniu 2003 roku. WPA wykorzystuje protokoły Temporal Key Integrity Protocol (TKIP), 802.1x oraz uwierzytelnienie EAP.
WPA jest to standard przejściowy pomiędzy WEP a zabezpieczeniem 802.11i czyli WPA2.
WPA dzieli się na:
- Enterprise – korzysta z serwera RADIUS, który przydziela różne klucze do każdego użytkownika.
- Personal - nie dzieli kluczy na poszczególnych użytkowników, wszystkie podłączone stacje wykorzystują jeden klucz dzielony.
Zabezpieczenie WPA i 802.11i różnią się tym, że mają różne metody szyfrowania. W pierwszym zastosowano również algorytm Michael (MIC), który odpowiada za uniemożliwienie ataków z odwracalnością klucza.
W wielu przypadkach, aby urządzenie zaczęło wspierać WPA wystarczy zmienić oprogramowanie (sterownik w przypadku kart sieciowych, a w przypadku punktów dostępowych firmware).
[edytuj] Różnice między WPA i WPA2
Najważniejszą różnicą pomiędzy WPA a WPA2 jest używana metoda szyfrowania. Podczas, gdy WPA wersji pierwszej korzysta głównie z TKIP/RC4, WPA2 wykorzystuje CCMP/AES.