Wrostek

Z Wikipedii

Wrostek (infiks) – w językoznawstwie jest to każdy "kawałek" wyrazu (jego morfem), o ile jest umiejscowiony wewnątrz rdzenia (podstawy słowotwórczej).

Infiksy razem z przedrostkami (prefiksami) i przyrostkami (sufiksami) wchodzą w skład zrostków (afiksów), czyli tych morfemów słowotwórczych, które odpowiadają za tworzenie wyrazów pochodnych.

Przykłady:

• W języku praindoeuropejskim istniał wrostek -n- (z postaciami obocznymi -ne-, -no-). Jego ślady to na przykład:
• w łacinie: frango 'łamię' - fregi 'złamałem', vinco 'zwyciężam' - vici 'zwyciężyłem'
• w języku polskim: siadł - siądzie
• w sanskrycie: 'rozrywam' yunájmi (1. osoba liczby pojedynczej czasu teraźniejszego) ze rdzenia yuj- (-na- oznacza czynność w teraźniejszości)
• W języku angielskim takie wyrazy jak bloody, blooming i inne słowa nacechowane emocjonalnie ^[1] mogą być wstawiane do słów jako infiks: np. abso-bloomin'-lutely (z My Fair Lady),
• lazuri ? (en:Laz language): 'rozpinam' bribs-are (ze rdzenia bris-, -b- jest znakiem pierwszej osoby czasu teraźniejszego, który w innych przypadkach występuje też jako prefiks jak w b-dis-dare 'śmieję się')
• W języku dakota: ma-wa-ni 'ja chodzę' (ze rdzenia mani 'chodzić', -wa- oznacza pierwszą osobę)
• W języku fińskim cechą liczby mnogiej (oprócz mianownika) jest wrostek -i-: talossa - w domu; taloissa - w domach

[edytuj] Zobacz też

• słowotwórstwo
• interfiks
• przedrostek
• przyrostek

Przypisy