Wyspa Króla Jerzego
Z Wikipedii
Wyspa Króla Jerzego – największa wyspa w archipelagu Szetlandów Południowych, odkryta przez Williama Smitha w 1819.
Wyspa położona jest 120 km od wybrzeży Antarktydy (62°23' S, 58°67' W) na Oceanie Południowym, ma długość około 95 km i szerokość 25 km. Powierzchnia wyspy wynosi 1150 km² i w 90% jest pokryta lodem.
Na wyspie znajdują się stacje badawcze Argentyny, Brazylii, Chile, Chin, Korei Południowej, Rosji i Urugwaju oraz polska stacja im. Arctowskiego nad Zatoką Admiralicji.
Podczas lata organizowana jest pewna liczba specjalistycznych wycieczek turystycznych na wyspę.