Wyspy Dziewicze

Z Wikipedii

Wyspy Dziewicze (ang. Virgin Islands) - grupa wysp w północnej części Morza Karaibskiego, w archipelagu Małych Antyli (Wyspy Podwietrzne), na wschód od wyspy Puerto Rico. Część wysp jest pochodzenia wulkanicznego, a część - koralowego. Najwyższy szczyt - Sage na wyspie Tortola - osiąga 543 m n.p.m. Największe wyspy to: Saint Croix - 207 km², Saint Thomas - 83 km² i Tortola - 54 km². Naturalną szatą roślinną wysp jest sawanna z niewielkimi płatami roślinności tropikalnej.

W sumie obejmuje ponad 100 wysp i wysepek o łącznej powierzchni 497 km² i ludności 125 tys. mieszk. (1993).

[edytuj] Historia

Wyspy zostały odkryte w 1493 roku przez Krzysztofa Kolumba, który nazwał je Archipelagiem Świętej Urszuli i Jedenastu Tysięcy Dziewic. W latach 1648-1672 znajdowały się we władaniu Holenderskiej Kompanii Zachodnioindyjskiej. Później północną część opanowali Brytyjczycy - obecnie jest to kolonia Brytyjskie Wyspy Dziewicze; natomiast część południową zajęli Duńczycy (Duńska Kompania Zachodnioindyjska), którzy sprzedali ją w 1917 Stanom Zjednoczonym - obecnie terytorium Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Fotografia podróżnicza - Wyspy Dziewicze - galerie zdjęć i informacje