Wzrost zubażający

Z Wikipedii

Wzrost zubażający to termin pierwszy raz użyty przez amerykańskiego ekonomistę Jagdish'a Bhagwati'ego w 1958, dla określenia sytuacji, w której wzrost gospodarczy powoduje pogorszenie się sytuacji ekonomicznej w danym kraju.

[edytuj] Mechanizm działania wzrostu zubażaącego

Baghwati zauważył, że w krajach (głównie rozwijających się), będących kluczowymi eksporterami danego dobra na rynek światowy (np. Brazylia - kawa, WKS - kakao, Arabia Saudyjska - ropa), których wpływy z eksportu danego surowca stanowią istotną część całkowitego dochodu. Surowce cechują się zazwyczaj mało elastycznym popytem, czyli podczas spadków cen popyt nie rośnie znacząco, a w czasie wzrostów cen nie spada drastycznie. W wyniku wzrostu gospodarczego kraj eksportuje znacznie większe ilości surowca. Wydatne zwiększenie eksportu, przy założeniu, że kraj posiada światową przewagę w produkcji oraz surowiec cechuje się sztywnym popytem, powoduje spadek ceny dobra na rynku światowym, a tym samym pogorszenie terms of trade danego kraju. Jeśli pogorszenie terms of trade danego kraju będzie miało większy wpływ na gospodarkę, niż zwiększenie wpływów z eksportu, spowoduje to pogorszenie sytuacji gospodarczej danego kraju przez wzrostem.

Wzrost zubażający

[edytuj] Graficzne zobrazowanie wzrostu zubażającego

Gdzie X to surowiec, w którego eksporcie dominuje dany kraj. AB i A'B' to krzywe możliwości produkcyjnych kraju przed i po wzroście. Produkcja, konsumpcja i dobrobyt to odpowiednio E, C i U, natomiast po wzroście E', C' i U'. Term of trade zmieniły się z EC do E'C', co spowodowało spadek dobrobytu w kraju z U do U'.