Yaw Preko
Z Wikipedii
Yaw Preko (ur. 8 września 1974 w Akrze) - piłkarz ghański grający na pozycji napastnika. Mierzy 180 cm wzrostu, waży 72 kg.
[edytuj] Kariera klubowa
Preko jest wychowankiem klubu Hearts of Oak wywodzącego się z jego rodzinnego miasta, Akry. W drużynie tej zadebiutował w 1991 roku w rozgrywkach ligi ghańskiej, ale grał tam tylko przez sezon i w 1992 roku został zawodnikiem RSC Anderlecht, do którego trafił wraz z kolegami z reprezentacji, Nii Lampteyem oraz Isaakiem Asare. W Jupiler League Preko zadebiutował jednak dopiero w sezonie 1992/1993, ale rozegrał zaledwie 5 meczów mając niewielki udział w wywalczeniu przez Anderlecht mistrzostwa Belgii. Mało grał także w sezonie 1993/1994 i był zaledwie rezerwowym dla bramkostrzelnej pary napastników John Bosman – Luc Nilis, którzy byli głównymi autorami kolejnego mistrzostwa kraju. Latem 1994 Nilis odszedł do PSV Eindhoven i Preko stał się zawodnikiem pierwszej jedenastki. W rozgrywkach ligowych zdobył 9 goli, a występował także w Lidze Mistrzów. Na koniec sezonu Anderlecht wywalczył trzecie z rzędu mistrzostwo. W 1995 roku do brukselskiego klubu przybył przyjaciel Yawa jeszcze za czasów gry w Hearts, Samuel Johnson i obaj w stołecznym klubie grali jeszcze przez dwa sezony, ale nie osiągnęli większych sukcesów.
W 1997 Preko przeniósł się do Turcji i trafił do Gaziantepsporu. Zespół zajął 15. miejsce utrzymując się w tureckiej ekstraklasie, a po sezonie do Yawa dołączył Johnson. W sezonie 1998/1999 obaj należeli do najlepszych zawodników zespołu, który zakończył sezon na 7. miejscu, a ich postawa nie przeszła niezauważona przez trenera Fenerbahçe SK, Zdenka Zemana, który sprowadził obu zawodników do Stambułu. Preko pomimo, że grał w wyjściowej jedenastce, to okazał się mniej skuteczny od rywali do miejsca w składzie, Elvira Bolicia i Viorela Moldovana, toteż po sezonie niespodziewanie odszedł do drugoligowego Yozgatsporu i wywalczył z nim promocję do ekstraklasy. W niej zajął z tym klubem 7. pozycję, a w zespole tym występowali jego rodacy Kwame Ayew oraz Yaw Acheampong. W 2002 roku powrócił do Gaziantepsporu, z którym dwukrotnie zajął 4. miejsce oraz ponownie grywał z Johnsonem, ale na skutek przewlekłych urazów wystąpił zaledwie w 12 spotkaniach.
Zimą 2004 Preko wyjechał do Szwecji i został zawodnikiem Halmstads BK. W tamtym sezonie został wicemistrzem kraju i grywał w ataku z Markusem Rosenbergiem. Natomiast w 2005 roku jego partnerem był Islandczyk Gunnar Heiðar Þorvaldsson. W 2006 roku Ghanijczyk odszedł z klubu i przeszedł do saudyjskiego Al-Ittifaq z miasta Dammam, a od lutego 2007 jest piłkarzem wietnamskiego zespołu Hoang Anh Gia Lai.
Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
---|---|---|---|---|---|
1991 | Hearts of Oak | Ghana | Ghana Premier League | ? | ? |
1991/92 | RSC Anderlecht | Belgia | Jupiler League | 0 | 0 |
1992/93 | RSC Anderlecht | Belgia | Jupiler League | 5 | 0 |
1993/94 | RSC Anderlecht | Belgia | Jupiler League | 11 | 1 |
1994/95 | RSC Anderlecht | Belgia | Jupiler League | 28 | 9 |
1995/96 | RSC Anderlecht | Belgia | Jupiler League | 20 | 11 |
1996/97 | RSC Anderlecht | Belgia | Jupiler League | 28 | 6 |
1997/98 | Gaziantepspor | Turcja | Superliga | 33 | 9 |
1998/99 | Gaziantepspor | Turcja | Superliga | 25 | 7 |
1999/00 | Fenerbahçe SK | Turcja | Superliga | 22 | 7 |
2000/01 | Yozgatspor | Turcja | 2. liga | 28 | 13 |
2001/02 | Yozgatspor | Turcja | Superliga | 27 | 8 |
2002/03 | Gaziantepspor | Turcja | Superliga | 4 | 1 |
2003/04 | Gaziantepspor | Turcja | Superliga | 8 | 0 |
2004 | Halmstads BK | Szwecja | Allsvenskan | 26 | 7 |
2005 | Halmstads BK | Szwecja | Allsvenskan | 23 | 4 |
2005/06 | Al-Ittifaq | Arabia Saudyjska | 1. liga | ? | ? |
2006/07 | Al-Ittifaq | Arabia Saudyjska | 1. liga | ? | ? |
2007 | Hoang Anh Gia Lai | Wietnam | 1. liga | ||
Łącznie w Jupiler League | 92 | 27 | |||
Łącznie w Superlidze | 119 | 25 | |||
Łącznie w Allsvenskan | 49 | 11 |
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
Piłka nożna | ||
Brąz |
1992 Barcelona |
Piłka nożna |
W reprezentacji Ghany Preko zadebiutował w 1992 roku. Wtedy też został powołany do olimpijskiej reprezentacji "Czarnych Gwiazd" na Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie, a na których był obok Kwame Ayewa, Nii Lampteya, Samuela Kuffoura i Mohammeda Gargo jedną z gwiazd drużyny i przyczynił się do wywalczenia brązowego medalu przez Ghanę. W tym samym roku wystąpił też w Pucharze Narodów Afryki w Senegalu i z Ghaną wywalczył wicemistrzostwo Afryki. Ostatni mecz w kadrze rozegrał w 2001 roku. Wystąpił w niej łącznie w 68 meczach.