Ząbkowice

Z Wikipedii

Zobacz też: Ząbkowice Śląskie.

Herb Ząbkowic

Ząbkowice – dzielnica Dąbrowy Górniczej położona w północno-wchodnim kierunku od centrum miasta, nad rzeką Trzebyczką i przy starym szlaku handlowym Olkusz-Siewierz. W latach 1973-1975 miasto było siedzibą gminy wiejskiej Ząbkowice.

[edytuj] Rys historyczny

Miejscowość znana była już w XV wieku, gdyż wymienia ją Jan Długosz (Zombkowicze) i pochodzi od nazwy osobowej Ząbek. W 1581 roku w miejscowości tej było 6 łanów kmiecych, 2 zagrodników z rolą, 3 zagrodników bez roli, 1 komornik, 1 łan sołtysi. W połowie XVI wieku zaczęło rozwijać się górnictwo, wypalano też wapno. Ślady kopalni znajdują się koło góry Bienia między Ząbkowicami a Tucznawą.

W 1847 otwarto stację kolejową Ząbkowice. Była ona wówczas częścią Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej.

Do 1940 Ząbkowice należały do gminy olkusko-siewierskiej i od początku swego istnienia do parafii sławkowskiej, a od połowy XV wieku do parafii w Chruszczobrodzie aż do utworzenia własnej parafii w 1910. Od 1940 Ząbkowice były samodzielną gminą. W skład jej wchodziły Trzebiesławice, Tuliszów, Ujejsce i Wojkowice Kościelne. W 1954 Ząbkowice przemianowano na gromadę. Od 1956 gromada uzyskała status samodzielnego osiedla.

W latach 1962-77 były samodzielnym miastem, dobrze rozwijającym się w oparciu o Hutę Szkła Okiennego, Hutę Szkła Gospodarczego, Zakłady Tworzyw Sztucznych "Erg" i węzeł kolejowy PKP. W tym okresie funkcjonowało Technikum Chemiczne. Przystąpiono także do budowy Technikum Budowlanego. Powstał Dom Kultury i rozbudowano miejscowy klub Unia Ząbkowice. Ze względu na przynależność do powiatu Będzińskiego, Ząbkowice zaczęto nazywać Ząbkowicami Będzińskimi w odróżnieniu od Ząbkowic Śląskich.^[1]

W 1977 roku Ząbkowice utraciły samodzielność i stały się dzielnicą Dąbrowy Górniczej.

[edytuj] Sport i Edukacja

W Ząbkowicach znajdują się dwie szkoły podstawowe, gimnazjum oraz Miejski Dom Kultury.
Swoją siedzibę przy alei Zwycięstwa ma klub piłkarski KS Unia Ząbkowice.