Złota wolność szlachecka
Z Wikipedii
Złota wolność szlachecka – określenie zbioru praw i przywilejów, przysługujących szlachcie w I Rzeczypospolitej. Zestaw praw gwarantujących wolność szlachecką zwany artykułami henrykowskimi zostały spisane na sejmie elekcyjnym 20 maja 1573, a następnie przedstawiony do podpisania Henrykowie Walezemu jako warunek objęcia tronu Rzeczypospolitej.
[edytuj] Podstawowe prawa i przywileje
- równość stanu szlacheckiego
- nietykalność osobista (neminem captivabimus nisi iure victum)
- przywilej koszycki wolność podatkowa
- Nihil novi władza sejmu (Nihil novi nisi commune consensu)
- wolna elekcja viritim
- liberum veto
- przekupstwo (jurgielt)