Zagorzałek późny

Z Wikipedii

Zagorzałek późny
Systematyka wg Reveala
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	Rosopsida
Rząd	jasnotowce
Rodzina	trędownikowate
Rodzaj	zagorzałek
Gatunek	zagorzałek późny
Nazwa systematyczna
Odontites serotina (Lam.) Rchb.
Synonimy
Odontites vulgaris Moench, O. rubra Gilib., O. serotina subsp. serotina (Dum.) Corb., O. serotina subsp. serotina (Lam.) Rchb., O. rubra subsp. rubra (Baumg.) Opiz
Galeria zdjęć i grafik

Zagorzałek późny (Odontites serotina (Lam). Rchb. - gatunek rośliny rocznej należący do rodziny trędownikowatych (Scrophulariaceae). W Polsce dość pospolity na całym niżu.

Spis treści 1 Morfologia 2 Biologia 3 Zmienność 4 Przypisy 5 Bibliografia

[edytuj] Morfologia

Łodyga

Gałęzista, przeważnie od samej nasady wyrastają z niej boczne pędy niemal pod prostym kątem, potem łukowato podnoszące się. Jest cała pokryta włoskami zwróconymi w dół. Wysokość 20-50 cm. Przysadki trochę krótsze od kwiatów.

Liście

Drobne, lancetowate o brzegach drobno piłkowanych. Są bezogonkowe, o zwężonych nasadach.

Kwiaty

Kwiatostan jednostronny, na szczycie nieco zwisły. kielich o 5 ostrych ząbkach, w czasie kwitnienia rośliny dzwonkowaty. Korona o długiej rurce, brudnoróżowa, dwuwargowa, silnie owłosiona, o wydłużonej rurce. Górna warga płaska, o brzegu nie odgiętym, dolna trzypłatkowa. Pręciki owłosione. Kwitnie od lipca do października.

Owoce

Podłużna torebka.

Biotop

Rośnie na łąkach i pastwiskach, chwast, zachwaszcza zasiewy ozime zbóż, zwłaszcza na gruntach wilgotnych. Wśród zbóż spotyka się inny gatunek zagorzałek wiosenny (Odontites verna).

[edytuj] Biologia

Półpasożyt, pobierający za pomocą ssawek z korzeni innych roślin wodę i sole mineralne. Roślina zawiera aukubinę.

[edytuj] Zmienność

Istnieją pośrednie formy do zagorzałka wiosennego, które określane są nazwą O. rubra subsp. rothmaleri U. Schneider^[1].

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8. 

[edytuj] Bibliografia