Zakrzepowa plamica małopłytkowa
Z Wikipedii
Zakrzepowa plamica małopłytkowa (zespół Moschcowitza, ang. thrombotic thrombocytopenic purpura) – rzadko spotykana choroba układu krwionośnego.
Najczęstsze objawy to udar mózgu i silne bóle głowy (w 65% przypadków). Objawom choroby towarzyszy także uszkodzenie wątroby (46% przypadków) i gorączka (33%).
Leczenie zakrzepowej plamicy małopłytkowej polega obecnie na intensywnym przetaczaniu świeżo mrożonego osocza, jednak śmiertelność u osób dorosłych dotkniętych TTP jest wciąż wysoka i wynosi około 20%.
[edytuj] Historia
Zakrzepowa plamica małopłytkowa została opisana po raz pierwszy w 1924 roku przez nowojorskiego lekarza Eli Moschcowitza u jego 16-letniej pacjentki[1]. Moschcowitz nieprawidłowo przyczyny choroby upatrywał w działaniu toksyn.
Przypisy
- ↑ Moschcowitz E. An acute febrile pleiochromic anemia with hyaline thrombosis of the terminal arterioles and capillaries: a hitherto undescribed disease. Proc NY Pathol Soc. 24, 21-4. 1924.
[edytuj] Bibliografia
- Podstawy hematologii. Anna Dmoszyńska, Tadeusz Robak. Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2003, ss. 408-410. ISBN 83-88063-94-4.
- Choroby wewnętrzne, tom II. Andrzej Szczeklik (red.). Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2005. ISBN 83-7430-069-8.