Zara Yaqob Kuestantinos I
Z Wikipedii
Zara Yaqob Kuestantinos I (gyyzዘርአ:ያዕቆብ Zar'a Yā'qob)(1399-1468) - cesarz Etiopii w latach 1434-1468, uważany za jednego z najwybitniejszych władców Etiopii obok Ezany, Menelika II czy Haile Selassie I.
Spis treści |
[edytuj] Od dzieciństwa do objęcia władzy
Ojcem Zara Yaqoba był cesarz Dawit I. Przyszły cesarz spędził dzieciństwo i młodość na górze Amba Gyszien, gdzie w luksusowych warunkach przetrzymywano pretendentów do tronu etiopskiego odciętych od świata zewnętrznego. Władzę objął w 1434 roku, pomiędzy nim a jego ojcem na tronie zasiadali jego trzej bracia i bratankowie.
[edytuj] Panowanie
[edytuj] Centralizacja władzy
Ambicją Zera Yaqoba była maksymalna centralizacja władzy w Etiopii. W tym celu stanowiska namiestników etiopskich prowincji obsadzał swoimi krewnymi, w szczególności córkami. Nieposłusznych lokalnych dostojników kazał zabijać lub skazywać na wygnanie. Stworzył również specjalne oddziały wojskowe zwane czeua, podległe jedynie cesarzowi i przez niego utrzymywane (tradycyjnie w Etiopii niemal do XX wieku obowiązek utrzymanie wojska spoczywał na władcach prowincji).
[edytuj] Stosunki z Kościołem Etiopskim
Zara Yaqob uważał, że Kościół powinien wspierać jego dążenia do unifikacji i centralizacji kraju. Kościołem etiopskim wstrząsały w owym czasie gwałtowne spory o święcenie szabatu: część duchownych domagała się święcenia dwudniowego szabatu obejmującego sobotę i niedzielę (jak to miało miejsce w Etiopii od najdawniejszych czasów), inni, w zgodzie z nauką Kościoła Koptyjskiego domagali się zaprzestania święcenia soboty. Cesarzowi udało się pogodzić zwaśnione odłamy. Zwalczał on brutalnie drobniejsze sekty chrześcijańskie, prześladował także muzułmanów i pogan.
[edytuj] Działalność pisarska
Zera Yaqobowi przypisuje się autorstwo dwóch traktatów teologicznych: Maṣḥafa milād (Księga narodzin) oraz Maṣḥafa bərhān (Księga światła). Ich celem było stworzenie autorytatywnej interpretacji dogmatów teologicznych.
[edytuj] Źródło
- Bartnicki, Andrzej i Joanna Mantel-Niećko. 1971, 1987. Historia Etiopii. Wrocław: Ossolineum.
