Zasada Kerckhoffsa

Z Wikipedii

Zasada Kerckhoffsa – jedna z podstawowych zasad współczesnej kryptografii, sformułowana w XIX wieku przez holenderskiego kryptologa Augusta Kerckhoffsa. Zasada ta mówi, że system kryptograficzny powinien być bezpieczny nawet wtedy, gdy wszystkie szczegóły jego działania – oprócz klucza – są znane.

Zasadę Kerckhoffsa spełniają praktycznie wszystkie współcześnie stosowane algorytmy szyfrujące (DES, AES i inne), których specyfikacje są w pełni jawne. Algorytmy te są uważane za dobrze zbadane i bezpieczne. Bezpieczeństwo zaszyfrowanej wiadomości zależy tylko od bezpieczeństwa klucza szyfrującego.

Utajnienie szczegółów algorytmu szyfrującego może znacząco utrudnić jego kryptoanalizę, ale tylko wówczas gdy algorytm jest wykorzystywany w ściśle ograniczonym środowisku, które uniemożliwi łatwe ujawnienie algorytmu. Na przykład większość szyfrów stosowanych na świecie do ochrony informacji na szczeblu rządowym to algorytmy niejawne (np. polski szyfr NASZ).

Z drugiej strony większość niejawnych algorytmów, które wprowadzano na rynek w celach komercyjnych i na skalę masową, stosunkowo szybko została ujawniona i złamana (np. szyfr DVD-CSS).