Zastrzalin totara
Z Wikipedii
| Zastrzalin totara | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | Pinophyta |
| Klasa | iglaste |
| Rząd | zastrzalinowce |
| Rodzina | zastrzalinowate |
| Rodzaj | zastrzalin |
| Gatunek | zastrzalin totara |
| Nazwa systematyczna | |
| Podocarpus totara | |
| G.Benn.ex D.Don Lamb.Gen.Pin.ed.II.189, 1832 | |
Zastrzalin totara (Podocarpus totara G.Benn.ex D.Don) – gatunek drzewa będący endemitem Nowej Zelandii. Rośnie na całej Wyspie Północnej oraz w północno-wschodniej części Wyspy Południowej.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Drzewo długowieczne, średnich/dużych rozmiarów, zwykle wysokie na 20-25 metrów, wyjątkowo dochodzi do 35 m.
- Pień
- Kora łuszcząca się papierowymi płatami w kolorze purpurowym/złoto-brązowym.
- Drewno
- Twarde, "straight grained", odporne na butwienie.
- Liście
- Ostre, zielone, szpiczaste, sztywne i skórzaste, mają ok 2 cm długości.
- Szyszki
- Znacznie zmodyfikowane, z 2–4 zrośniętymi, mięsistymi, przypominającymi jagodę soczystymi łuskami, jaskrawoczerwonymi w stanie dojrzałości. Szyszka zawiera 1–2 zaokrąglonych nasion na wierzchołkach łusek.
[edytuj] Zastosowanie
Drewno ze względu na odporność używane jest często na paliki ogrodzeń i struktury podłogowe.
