Zbigniew Nowak (polityk)

Z Wikipedii

Zbigniew Nowak

Data i miejsce urodzenia	10 grudnia 1963 Miechów
poseł IV kadencji Sejmu
Okres urzędowania	od 19 października 2001 do 18 października 2005
Przynależność polityczna	poseł niezrzeszony

Zbigniew Nowak (ur. 10 grudnia 1963 w Miechowie) – polski polityk, poseł na Sejm IV kadencji, twórca tzw. Raportu Nowaka.

Ukończył zasadniczą szkołę zawodową, maturę zdał w 2004^[1].

W 1983, znalazłszy się w RFN, wystąpił o azyl polityczny, który uzyskał w grudniu. Przez kilka lat mieszkał i pracował w Niemczech^[1]^[2].

W latach 90. wrócił do Polski. W wyborach parlamentarnych w 2001 wystartował z listy Samoobrony RP w okręgu kieleckim, uzyskał mandat poselski liczbą 6 339 głosów. Zasiadał w Komisji do Spraw Kontroli Państwowej, Podkomisji nadzwyczajnej do przygotowania projektu uchwały Sejmu w sprawie wprowadzenia systemowych rozwiązań zapobiegających korupcji (od czerwca do lipca 2003), Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka (od lutego 2002), Podkomisji nadzwyczajnej do rozpatrzenia rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (od kwietnia do czerwca 2005).

Dwukrotnie był karany przez Komisję Etyki Poselskiej prawomocnymi uchwałami (19 czerwca 2002 i 16 lutego 2005)^[3]. Z mównicy kilkakrotnie rzucał oskarżenia na innych posłów, wielokrotnie za to i za swoje zachowanie napominany przez marszałka Sejmu^[4]

O tzw. Raporcie Nowaka po raz pierwszy mówił, gdy przeprowadził na początku 2005 głodówkę. Później utworzył stronę internetową, na której opisał szczegóły swojego śledztwa dotyczącego polityków, układów i korupcji. Stronę tę reklamował m.in. trzymając 5 maja 2005 transparent z jej adresem na szyi, blokując tym samym mównicę. Po swym wystąpieniu nie zszedł z mównicy podczas debaty o skróceniu kadencji.

Według informacji zawartych na jego własnej stronie, prowadził głodówkę ciągłą przez 70 dni w drugiej połowie 2006, następnie ją przerwał 15 października, po czym miał ją podjąć ponownie od 17 października 2006. Łącznie, licząc od kwietnia 2005 do października 2006, jego protesty głodowe miały rzekomo trwać ponad 200 dni^[5]. Na argumenty, że tak długie protestowanie głodowe jest fizycznie niemożliwe do przeżycia, twierdził, że:

Protest głodowy jest prowadzony w sposób rzetelny. To, że wykazuję jeszcze w miarę dobrą kondycje fizyczną i psychiczna można zapewne wytłumaczyć znaczną nadwagą na wstępie tego protestu, jak również przyjmowaniem witamin i minerałów jak również lecytyny w tabletkach, co nie zmienia tego, że dalsze jego kontynuowanie może on być zagrożeniem dla zdrowia.^[6]