Zbigniew Raszewski

Z Wikipedii

Zbigniew Raszewski (ur. 5 kwietnia 1925 w Poznaniu; zm. 7 sierpnia 1992 w Warszawie) - polski historyk teatru, pisarz.

Wkrótce po urodzeniu przeniósł się do Bydgoszczy, gdzie spędził dzieciństwo i młodość. Napisał jedną z najlepszych książek o Bydgoszczy, a szerzej o stosunkach polsko-niemieckich w Bydgoszczy w formie hasłowego kompendium Pamiętnik gapia. Bydgoszcz, jaką pamiętam z lat 1930-1945 Wyd. Pomorze Bydgoszcz. W latach 1945-1949 studiował polonistykę na Uniwesytecie w Poznaniu. Później był asystentem na tej uczelni. Przeniósł się do Warszawy i związał się z Instytutem Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Był profesorem warszawskiej PWST im. Zelwerowicza.

30.11.2006 powstał Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Mieści się on w Warszawie w Alejach Ujazdowskich nr 6. Otwarcia Instytutu dokonał jego dyrektor i twórca - Maciej Nowak. Gościem honorowym był Gustaw Holoubek. O Zbigniewie Raszewskim powstał już po jego śmierci film dokumentalny pt. "Profesor" (1993)

[edytuj] Prace

• Z tradycji teatralnych Pomorza, Wielkopolski i Śląska 1955
• Teatr ogromny 1961
• Staroświecczyzna i postęp czasu 1963
• Raptularz 1965-1967
• Raptularz 1965-1992
• Raptularz 1968-1969
• Słownik biograficzny teatru polskiego 1973
• Krótka historia Teatru Polskiego 1977
• Bilet do teatru: Szkice
• Bogusławski
• Teatr w świecie widowisk
• Trudny rebus: Studia i szkice z historii teatru
• Weryfikacja czarodzieja i inne szkice o teatrze
• Listy do Małgorzaty Musierowicz
• Mój świat
• Pamiętnik gapia. Bydgoszcz, jaką pamiętam z lat 1930-1945
• Teatr na Placu Krasińskich