Zbrodnia w Piskorowicach
Z Wikipedii
Zbrodnia w Piskorowicach - pacyfikacja ukraińskiej wsi Piskorowice, przeprowadzona w nocy z 17 na 18 kwietnia 1945 przez oddział Narodowego Zjednoczenia Wojskowego pod dowództwem Józefa Zadzierskiego "Wołyniaka".
Kilka dni wcześniej mieszkańcy Piskorowic i okolicznych wsi zgromadzili się w budynku miejscowej murowanej szkoły, oczekując na wysiedlenie do USRR. W szkole znajdowało się również 10 oficerów sowieckich, spisujących ludność decydującą się na wyjazd. W feralny dzień zostali jednak sterroryzowani i wywiezieni ze wsi do Sieniawy. W sumie w szkole nocowało około 200 osób, oraz kilkaset w sąsiednich domach.
Atak oddziału "Wołyniaka" wraz z ludnością polską okolicznych wsi nastąpił wieczorem. Wymordowano prawie wszystkie osoby znajdujące się w szkole. Część nocujących w domach zginęła na terenie wsi, pozostali próbowali ucieczki w pola i kryli się w zaroślach nad Sanem, gdzie byli odszukiwani i zabijani. Zwłoki wrzucano do rzeki lub pozostawiano w zaroślach.
Trudno jest określić ilość ofiar (według różnych relacji jest to od około 150 do 300 osób), ponieważ tylko część ciał została pochowana w różnych miejscach na terenie i w okolicach wsi, a inne pozostały na zawsze tam gdzie dosięgły ich kule (te których nie odnaleziono bezpośrednio po zbrodni ) lub zostały przez morderców wrzucone do rzeki.
2 grudnia 2007 na budynku szkoły odsłoniętą tablicę upamiętniającą to wydarzenie, o treści: "Pamięci mieszkańców Piskorowic i okolic narodowości ukraińskiej zamordowanym w tym budynku w kwietniu 1945 roku".
[edytuj] Źródło
- Gazeta Wyborcza z dnia 5-6 stycznia 2007 - "Tam było tyle niewinnego cierpienia", ss. 21-22
