Zdzisław Gierwatowski

Z Wikipedii

Zdzisław Ksawery Gierwatowski (ur. 31 marca 1920 w Warszawie, zm. 12 maja 2005 tamże), polski piłkarz i trener, mistrz Polski z 1946.

Karierę sportową rozpoczął w Orkanie Warszawa, skąd trafił do warszawskiej Polonii. Z jej barwami związał swoją karierę (w latach 1938-1939 oraz 1945-1950). W lidze zagrał 39 razy, strzelając 6 bramek. Występował jako lewy obrońca, najczęściej u boku Władysława Szczepaniaka, legendy "Czarnych Koszul" i warszawskiego sportu. Uznawany za jednego z najlepszych ligowych obrońców w latach czterdziestych. Słusznej postury, słynął z twardej i nieustępliwej postawy na boisku. W czasie wojny brał udział w okupacyjnych mistrzostwach stolicy. Walczył w powstaniu warszawskim; wraz ze znaną aktorką Ireną Kwiatkowską był bohaterem brawurowej ucieczki z obozu pruszkowskiego. Po zakończeniu kariery piłkarskiej pozostał w klubie pracując jako trener. W 2000 przekazał symboliczną buławę mistrzowską kapitanowi drużyny Polonii Warszawa. Obok Jerzego Szularza był ostatnim żyjącym ze "złotej jedenastki" – pierwszych stołecznych mistrzów Polski. Zmarł w Warszawie.