Zespół Lowna-Ganonga-Levine'a
Z Wikipedii
Zespół preekscytacji | |
ICD-10: |
I45.6
|
I45.6.0 {{{X.0}}} |
|
I45.6.1 {{{X.1}}} | |
I45.6.2 {{{X.2}}} | |
I45.6.3 {{{X.3}}} | |
I45.6.4 {{{X.4}}} | |
I45.6.5 {{{X.5}}} | |
I45.6.6 {{{X.6}}} | |
I45.6.7 {{{X.7}}} | |
I45.6.8 {{{X.8}}} | |
I45.6.9 {{{X.9}}} |
Zespół Lowna-Ganonga-Levine'a (Zespół LGL) obok zespołu Wolffa-Parkinsona-White'a i zespołu Mahaima jest zespołem preekscytacji komorowej serca wywołanym zaburzeniami drogi przewodzenia przedsionkowo-komorowego.
Obecnie uważa się, że Lowna-Ganonga-Levine'a nie wiąże się z obecnością dodatkowej drogi przewodzenia.
Zespół LGL diagnozowany jest na podstawie badania elektrokardiograficznego (EKG).
Podstawą diagnozy zespołu LGL jest wystąpienie w badaniu EKG odstępu PQ krótszego niż 0,12 s przy prawidłowym kształcie zespołu QRS.
Objawem Zespołu LGL jest występowanie zaburzeń rytmu serca, w tym w szczególności tachykardii i napadowego częstoskurczu nadkomorowego.