Zespół Parinauda

Z Wikipedii

Zespół Parinauda to zespół neurologiczny spowodowany uszkodzeniem podkorowego ośrodka skojarzonego spojrzenia do góry lub w dół. Ośrodek ten znajduje się na poziomie spoidła tylnego, w przedniej części jądra śródmiąższowego pęczka podłużnego przyśrodkowego.

W zespole Parinauda występują:

• porażenie nerwu III
• porażenie nerwu IV
• porażenie pęczka podłużnego przyśrodkowego.

Objawami są:

• brak reakcji źrenic na światło
• porażenie ruchów gałek ocznych w górę i dół
• zachowana reakcja źrenic na zbieżność.

Objaw Parinauda (objaw zachodzącego słońca, ang. setting sun sign) to izolowane porazenie spojrzenia ku górze. Może to być objaw uszkodzenia okolicy przedpokrywkowej, w przebiegu podwyższonego ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego (spotykany jest u dzieci z torbielami mózgu lub wodogłowiem). Objaw polega na widocznym u pacjenta skierowaniu gałek ocznych w dół i związanym z tym pojawieniu się rąbka białkówki nad tęczówką. Obraz może być nasilony przez ucisk na stropy oczodołów lub nerwy okoruchowe.

[edytuj] Bibliografia

• Andrzej Szczeklik (red.) Choroby wewnętrzne. Przyczyny, rozpoznanie i leczenie, tom I. Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2005. ISBN 83-7430-031-0.
• Neurologia. Podręcznik dla studentów medycyny. Wojciech Kozubski, Paweł P. Liberski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006, ss. 33, 113-114. ISBN 83-200-3244-X.