Płyn mózgowo-rdzeniowy

Z Wikipedii

Płyn mózgowo-rdzeniowy (łac. liquor cerebrospinalis) - przejrzysta, bezbarwna ciecz, która wypełnia przestrzeń podpajęczynówkową, układ komorowy i kanał rdzenia kręgowego.

Spis treści

1 Skład i funkcje
2 Produkcja i krążenie
3 Diagnostyka
4 Bibliografia

[edytuj] Skład i funkcje

W jego skład wchodzą te same ciała co występujące w osoczu krwi. Zawiera śladowe ilości białek i komórek - ich zwiększona ilość wskazuje na procesy chorobowe. Płyn ten pełni funkcje amortyzacyjne, chroniąc tkankę nerwową mózgu i rdzenia przed urazami mechanicznymi. Drugim istotnym zadaniem płynu jest wyrównywanie zmian ciśnienia wewnątrz czaszki, które dokonuje się dzięki jego krążeniu.

[edytuj] Produkcja i krążenie

Układ komorowy - miejsce produkcji i krążenia płynu mózgowo-rdzeniowego.

Ilość płynu mózgowo-rdzeniowego w układzie komorowym i przestrzeni podpajęczynówkowej wynosi ok. 135 m l. Jest nieustannie wytwarzany w splotach naczyniówkowych i wyściółce układu komorowego mózgu w ilości ok. 550 ml na dobę, wobec czego podlega czterokrotnej wymianie w ciągu 24 godzin.

Wymiana i krążenie płynu mózgowo-rdzeniowego przebiega w następującej kolejności:

struktury układu komorowego
- komory boczne
- otwory międzykomorowe (Monro)
- komora trzecia
- wodociąg mózgu
- komora czwarta
- otwory komory czwartej: pośrodkowy (Magendiego) i 2 boczne (Luschki).

Dalej płyn przepływa głównie do zbiornika móżdżkowo-rdzeniowego przestrzeni podpajęczynówkowej i w niewielkiej ilości do kanału środkowego rdzenia kręgowego. Ostatnim etapem jest jego wchłonięcie w układzie żylnym mózgowia, głównie przez ziarnistości pajęczynówki.

[edytuj] Diagnostyka

Badania płynu są bardzo istotne w diagnozowaniu wielu chorób układu nerwowego. W tym celu wykonuje się najczęściej nakłucie lędźwiowe. Dzięki wynikom tych badań możliwa jest diagnoza następujących schorzeń: