Zespół nieszczelnego jelita

Z Wikipedii

Hasło opisuje teorie, metody lub czynności niezgodne z aktualną wiedzą medyczną.

Zespół nieszczelnego jelita, zespół cieknącego jelita, zespół dziurawego jelita – domniemany zespół objawów ze strony układu pokarmowego oraz ogólnoustrojowych, rzekomo wywołany, m.in., przez krążące w krwiobiegu produkty przemiany materii oraz toksyny. Istnienie tego schorzenia jest kontrowersyjne, obecnie nie wchodzi w skład ogólnie uznanej wiedzy medycznej – jest natomiast szeroko dyskutowane w kręgach związanych z medycyną niekonwencjonalną, oraz w środowiskach związanych z terapią autyzmu i pokrewnych zaburzeń rozwojowych.

Przygotowane pod auspicjami Narodowego Towarzystwa Autyzmu, we współpracy z Królewskim Kolegium Psychiatrów i Królewskim Kolegium Pediatrii i Zdrowia Dzieci opracowanie pt. "Narodowy Plan na Rzecz dzieci z Autyzmem w Wielkiej Brytanii"^[1] nie zaleca wykonywania rutynowych badań przepuszczalności jelit u dzieci ze spektrum autyzmu, zaznacza jednak, że zalecenie to należy regularnie aktualizować, zgodnie z wynikami prowadzonych badań naukowych^[2], zaznaczając także, że badania nad przepuszczalnością jelit powinny stanowić jeden z głównych nurtów badań medycznych istotnych dla lepszego poznania istoty całościowych zaburzeń rozwoju^[3].

Spis treści 1 Objawy 2 Etiopatogeneza 3 Patomorfologia 4 Skutki dla organizmu 5 Leczenie 6 Przypisy

[edytuj] Objawy

• ból brzucha
• biegunki, czasem naprzemienne z zaparciami

Często współwystępują nieprawidłowości w pracy trzustki (najczęściej hipoglikemia) W stanach przewlekłych może przebiegać względnie bezobjawowo^[4].

[edytuj] Etiopatogeneza

Powodowany wieloma czynnikami związanymi m.in. z niedoborem siarczanów i zaburzeniami pracy metalotioneiny.

Najczęstszą przyczyną są tzw. dysbiozy jelit powodowane przez różne mikroorganizmy, w tym szczególnie często wymienianego drożdżaka – Candida albicans. Rozrostowi patogenów z tej grupy (kandydozie) sprzyja antybiotykoterapia oraz stany zapalne jelit^[5].

[edytuj] Patomorfologia

Zaniki kosmków jelit oraz ubytki w błonie śluzowej jelit.

[edytuj] Skutki dla organizmu

Przez uszkodzoną błonę śluzową jelit do krwiobiegu przedostają się glikoproteidy (połączenie białka z cukrami) oraz antygeny. W odpowiedzi organizm uruchamia, skierowaną przeciwko nim reakcję alergiczną. Niekompletnie strawione cząsteczki białek (peptydy) przedostają się do krwiobiegu. Peptydy te mając strukturę opiatów, wywołują podobne reakcje organizmu jak przy zatruciu morfiną^[6]. Wiadomo, że kazeina rozkłada się w żołądku, tworząc peptydy znane jako kazomorfina. Podobne efekty powoduje gluten z pszenicy i innych zbóż – w tym wypadku powstałe peptydy nazywają się glutenomorfinami. W ten sposób organizm pozbawiony zostaje pierwszej istotnej bariery immunologicznej – jelito/krew. Następna ulega uszkodzeniu ze względu na zbyt dużą ilość patogenów we krwi. Jest to bariera krew-mózg. W ten sposób toksyny przedostają się do układu nerwowego^[7]. Istnieją doniesienia, że wytworzone podczas reakcji alergicznej przeciwciała, podobnie jak produkowane przez drożdżaki mykotoksyny, niespecyficznie uszkadzają komórki systemu odporności organizmu^[8].

Występowanie zespołu nieszczelnego jelita jest wiązane z autyzmem dziecięcymi innymi całościowymi zaburzeniami rozwoju, na przykład z zespołem Aspergera^[9]. Badania na ten temat cytuje m.in. Hilary Cass konsultant ds. zaburzeń nerwowych z Great Ormond Street Hospital, przytaczając prace Murch'a^[10]. Niektórzy autorzy twierdzą, że leczenie zespołu nieszczelnego jelita może w znaczący sposób poprawić funkcjonowanie osób z całościowymi zaburzeniami rozwoju a nawet doprowadzić do zaniku objawów u bardzo małych dzieci^[11].

[edytuj] Leczenie

W przypadku stwierdzenia infekcji Candida albicans^[12]:

• dieta:
  • wykluczenie produktów podwyższających poziom glukozy we krwi
  • wykluczenie drożdży piekarskich
  • wykluczenie drożdży "dzikich"
• farmakoterapia i leczenie naturalne: równolegle z dietą można wprowadzić leczenie farmakologiczne, najczęściej w oparciu o nystatynę. Środki naturalne o działaniu grzybobójczym to: kwas kaprylowy, olej z oregano, Pau D'Arco i wyciąg z pestek grejpfruta (Citrosept) oraz czosnek.

Środki naturalne przeciwgrzybicze powinno się przyjmować z każdym posiłkiem.

Ponadto stosuje się preparaty probiotyczne. Przepuszczalność jelit zmniejszają szczególnie bakterie z grupy Lactobacillus brevis

Uwaga: Dostępny na rynku polskim preparat Trilac zawiera drożdże, a preparat Lakcid zawiera mleko.

Najczęściej polecane w leczeniu drożdżycy probiotyki:

• Nutriplant
• Lacidofil
• ProBacti4
• Enterol
• ProbioLac

Niektórzy autorzy podają, że w pierwszym etapie leczenia kandydozy dobrze jest równolegle z dietą przeprowadzać kolonizację układu pokarmowego drożdżem lekarskim (Enterol) ze względu na konkurujący charakter tego probiotyku w stosunku do Candida albicans^[13].

Przypisy