Zespół ostrej niewydolności oddechowej
Z Wikipedii
Zespół ciężkiej niewydolności oddechowej u dorosłych | |
ICD-10: |
J80
|
J80.0 {{{X.0}}} |
|
J80.1 {{{X.1}}} | |
J80.2 {{{X.2}}} | |
J80.3 {{{X.3}}} | |
J80.4 {{{X.4}}} | |
J80.5 {{{X.5}}} | |
J80.6 {{{X.6}}} | |
J80.7 {{{X.7}}} | |
J80.8 {{{X.8}}} | |
J80.9 {{{X.9}}} |
Zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS, ang. Acute respiratory distress syndrome), zwany również zespołem niewydolności oddechowej (RDS, ang. respiratory distress syndrome), zespołem niewydolności oddechowej dorosłych (w odróżnieniu od IRDS), mokrym płucem (ang. wet lung) lub płucem Da Nang (ang. Da Nang lung) jest poważną reakcją płuc na różne czynniki, które je uszkadzają. Jest to najważniejsze schorzenie prowadzące do obrzęku płuc ze wzrostu przepuszczalności.
ARDS jest poważnym stanem chorobowym płuc spowodowanym różnorodnymi bezpośrednimi lub pośrednimi czynnikami uszkadzającymi. Zespół ten charakteryzuje się zapaleniem miąższu płucnego prowadzącym do upośledzenia wymiany gazowej z towarzyszącym uwalnianiem mediatorów procesu zapalnego, hipoksemią. Często doprowadza do zespołu niewydolności wielonarządowej (MOF). Jest to stan zagrażający życiu, często kończący się śmiercią. Zazwyczaj wymaga zastosowania mechanicznej wentylacji oraz przyjęcia na oddział intensywnej opieki medycznej. Mniej poważną postacią jest ostre uszkodzenie płuc (ALI).