Zgromadzenie Kapłanów Mariawitów

Z Wikipedii

Mariawici

Pełna nazwa	Zgromadzenia Kapłanów Mariawitów Nieustającej Adoracji Ubłagania
Kościół	Kościół Starokatolicki Mariawitów
Dewiza	Wszystko na większą Chwałę Bożą i Cześć Przenajświętszej Panny Maryi
Założyciel	św. Feliksa Kozłowska
Data założenia	1893
Liczba zakonników	36
Liczba Polaków	32

Zgromadzenie Kapłanów Mariawitów (właściwie Zgromadzenie Kapłanów Mariawitów Nieustającej Adoracji Ubłagania, popularna nazwa mariawici) - wspólnota kapłanów założona na początku XX wieku przez św. Marię Feliksę Kozłowską. Przełożonym Zgromadzenia Kapłanów Mariawitów jest ks. bp Michał Maria Ludwik Jabłoński.

[edytuj] Historia

2 sierpnia 1893 Maria Franciszka Kozłowska miała otrzymać objawienie Dzieła Wielkiego Miłosierdzia. Jezus Chrystus miał jej nakazać założenie Zgromadzenia Kapłanów Mariawitów Nieustającej Adoracji Ubłagania. Do zgromadzenia wstępowali księża pragnący rzetelnie wypełniać swe powołanie kapłańskie. Zgromadzenie Kapłanów Mariawitów istniało do 1903 w ukryciu, kiedy zadecydowano, że konieczne jest oficjalne powiadomienie hierarchii kościelnej.

6 sierpnia 1903 odbyła się w Watykanie kapituła mariawitów, na której liderem zgromadzenia został Jan Maria Michał Kowalski. 13 sierpnia 1903 Pius X przyjął na audiencji kapłanów mariawitów. Złożono wówczas prośbę o legalizację Zgromadzenia Kapłanów Mariawitów, dołączając opis objawienia Dzieła Wielkiego Miłosierdzia i krótką historię zgromadzenia. Po analizie dokumentów Watykańska Kongregacja Inkwizycji 31 sierpnia 1904 nakazała skasowanie zgromadzenia mariawickiego. 5 kwietnia 1906 papież Pius X wydał encyklikę Tribus circiter, która rozwiała wszelkie nadzieje kapłanów mariawitów na zmianę stanowiska Watykanu w sprawie Zgromadzenia Kapłanów Mariawitów. Wykluczenie z Kościoła rzymskokatolickiego spowodowało konieczność utworzenia przez duchowieństwo i wiernych nowej organizacji kościelnej. W tym okresie wybuchła nagonka antymariawicka m.in. urządzano zasadzki na duchownych i świeckich wyznawców. 10 października 1907 odbyła się pierwsza Kapituła Generalna Kapłanów Mariawitów, w wyniku której powstał Kościół Starokatolicki Mariawitów. Do dziś wszyscy jego kapłani należą jednocześnie do zgromadzenia.

Zobacz w Wikiźródłach pełen tekst encykliki Tribus circiter

[edytuj] Cele i zadania

Celem Zgromadzenia Kapłanów Mariawitów Nieustającej Adoracji Ubłagania jest szerzenie czci dla Przenajświętszego Sakramentu i wzywanie pomocy Matki Boskiej Nieustającej Pomocy będących ostatnim ratunkiem dla świata ginącego w grzechach oraz głoszenie treści zawartych w Dziele Wielkiego Miłosierdzia. Zakonnicy prowadzą parafie, domy parafialne i ośrodki kulturalno-oświatowe. Mariawitów nie obowiązuje celibat.

Zobacz w Wikiźródłach fragment tekstu Dzieła Wielkiego Miłosierdzia