Znamię Beckera
Z Wikipedii
Znamię Beckera (melanoza Beckera, ang. Becker's nevus, melanosis naeviformis, pigmented hairy epidermal nevus) – wrodzona lub pojawiająca się we wczesnym dzieciństwie zmiana skórna występująca częściej u mężczyzn, mająca postać brązowej plamy z nieregularnymi brzegami, niekiedy pokrytej ciemnymi szorstkimi włosami. Charakterystycznie lokalizuje się na ramieniu lub przedniej ścianie klatki piersiowej i w okolicy łopatki, ale opisywano różne inne umiejscowienia tego typu zmian. Przez pierwsze dwa lata znamię powoli zwiększa swoją powierzchnię. Przeciętnie ma średnicę 2-20 cm. Zmiana nie znika, ale ma łagodny charakter. Jednostkę chorobową opisał w 1948 roku amerykański dermatolog Samuel William Becker (1894-1964).
Histologicznie jest to hamartoma pochodzenia ekto-mezodermalnego. W obrazie histologicznym zmiany stwierdza się nieznaczną akantozę, papillomatozę, przebarwioną warstwę komórek podstawnych naskórka i niekiedy zwiększoną ilość miocytów gładkich.
[edytuj] Leczenie
Leczenie nie jest wymagane. Hiperpigmentacja może ulec poprawie po zastosowaniu laserów (rubinowego Q-switched, neodymowo-yagowego). Ekspozycja na słońce zwiększa ciemnienie zmiany. Skuteczne niekiedy są środki wybielająca zawierające hydrochinon. Nie ma przeciwwskazań do usuwania owłosienia drogą golenia, depilacji, elektrolizy lub laserowo.
[edytuj] Rozpoznanie i diagnostyka różnicowa
W diagnostyce różnicowej znamienia Beckera należy uwzględnić:
- wrodzone znamię komórkowe barwnikowe
- hamartoma miocytów gładkich.
[edytuj] Bibliografia
- Susan Bayliss Mallory, Alanna Bree, Peggy Chern: Dermatologia pediatryczna. Diagnostyka i leczenie. Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2007, ss. 246-247. ISBN 978-83-60608-31-9.
